vrijdag, maart 29, 2024

MEDE MOGELIJK GEMAAKT DOOR

HomeColumnsStadscolumn Marinus Brouwer: “Nooit te oud voor een lekkere fout”

Stadscolumn Marinus Brouwer: “Nooit te oud voor een lekkere fout”

-

Marinus Brouwer geeft in de Stadscolumn zijn kijk op Kampen, auto’s en het leven.

SPREUK VAN DE MAAND

Vorig jaar schreef ik de column over minibiebs. Eén van die minibiebs waar ik u over schreef, heeft naast een aantal boeken in de kast een extra attractie in de vorm van een: “Spreuk van de maand”. Op de deur van de minibieb zit een vel wit papier geklemd waarop een spreuk staat.

De eerste spreuk die me opviel was: “Nooit te oud voor een lekkere fout”. Die spreuk had ik nog nooit eerder gehoord. “Mjah, daar kan ik me wel in vinden”, dacht ik. Nu werd ik eigenlijk wel nieuwsgierig naar de volgende spreuk. Vijf weken later liep nog een keer door de Schapensteeg langs de minibieb, om te kijken wat de volgende “Spreuk van de maand” zou zijn. “Nooit te oud voor een lekkere fout” stond er nog steeds met dikke zwarte letters.

Ik besloot een poosje daarna nog een keertje te gaan kijken of er al een nieuwe “Spreuk van de maand” hing. Van enige afstand meende ik al te zien dat er iets was veranderd. Er hing een geel vel papier in plaats van een wit. Zou er een nieuwe spreuk op de deur hangen? Nieuwsgierig naderde ik de minibieb. Toen ik er eindelijk vlak voor stond, gaf het gele papier op de deur van de minibieb aan: “De ezel valt niet ver van de boom”.

Het kan toeval zijn mensen, maar ik kan me toch niet helemaal aan het idee onttrekken, dat ik met die raadselachtige spreuken, een klein beetje in de maling ben genomen. Enfin… ga zelf maar kijken. Ik ben benieuwd naar jullie ervaring!

( Stadscolumn #54 | Kampen Online | 30 april 2023 )

“WÖÖR BIJ D’R ENE VAN?”

Dat hoorde ik toen ik net (1995) in Kampen woonde. “Wat zeggen ze nou?”, dacht ik eerst. Later zag ik het ergens staan. Aha, zo schrijf je dat dus op zijn Kampers. Als iemand van “buitenaf” wist ik ook niet precies wat men hiermee bedoelde. Nu weet ik het wel natuurlijk. Je ontwikkelt een “oor” voor het Kampers dialect als je hier wat langer woont. Inmiddels kan ik zeggen dat ik er “ene” ben van Passie.  Ah denkt u misschien, dan heeft ie het toch niet goed begrepen. Jawel hoor! Bij gebrek aan een Kamper familiestamboom heb ik mijn bedrijf Passie voor Glans tot mijn Kamper stamboom uitgeroepen.

De meeste autoliefhebbers weten wie ik ben en als ze het nog niet weten, moeten ze maar gauw mijn website bezoeken. Ik uutprakkezeer voor u regelmatig een mooi “stukkien” over Kampen, over auto’s en wat me verder nog te binnen schiet. De inspiratie komt vanzelf want in Kampen gebeurt genoeg!

Gerelateerde berichten

Stay Connected

0FansLike
0FollowersFollow
0FollowersFollow
0SubscribersSubscribe

Net binnen