Alice de Ruiter, woonachtig in Kampen, neemt u in haar columns mee naar Ouagadougou, Burkina Faso.
Misschien kunt u zich nog wel uit de vorige column herinneren, dat ik toen op het punt stond een werkbezoek af te leggen aan ons project Hart voor Burkina, in Burkina Faso ( Afrika ). Om in enkele woorden te vertellen waar wij ons mee bezig houden: onderwijs, evangelisatie door zowel woord als daad, medische en persoonlijke zorg. Wat was het goed om terug te zijn om o.a. de kinderen van ons project en ons lokale team weer te zien en te bemoedigen.
Op de woensdagmiddag is het projectmiddag en dan ontvangen wij ‘onze’ 45 kinderen bij de kerk waar we mee samenwerken. Omdat, toen ik er in juni was, de kinderen al vakantie van school hadden, hadden wij een verrassings-uitje georganiseerd: met de kinderen en het team naar een soort van pretpark in de stad. Samen in de bus, met z’n 14-en op de schommel, in de draaimolen, op de trampoline, een potje voetbal spelen met de jongens ( en dat bij zo’n 35 graden ) en bijvoorbeeld met de groep zakdoekje , in dit geval ‘slippertje’ leggen doen. En wat is er weinig voor nodig om een kind zich geliefd te laten voelen: een glimlach, een aai over de bol, vragen of hij of zij heet of gewoon even naast hem of haar zitten…. Ik wou dat ik u hier de foto’s kon laten zien van deze prachtige dag en van de vele andere bijzondere momenten tijdens mijn verblijf, zoals bijvoorbeeld het beton storten van de verdiepingsvloer van het nieuwe kerkgebouw. Als u Facebook heeft, kunt u naar de Facebook pagina Hart voor Burkina gaan, waar veel meer over mijn reis te lezen en te zien is.
Afscheid nemen van mensen van wie je houdt, is moeilijk, maar hopelijk was het niet voor lang. En dan ben je weer terug in Nederland en ga je er weer met frisse moed tegen aan. Elke euro die je bij elkaar kunt sprokkelen is er weer 1 en zo hard nodig voor ons werk in Burkina.
In augustus liggen onze projectmiddagen altijd stil: vakantie. De 1e woensdag van september hervatten wij ons werk weer voor de kinderen. In augustus organiseert de kerk sinds enkele jaren een jongerenkamp. Deze staat dan in het teken van geloofsopbouw, evangelisatie, sport en spel. Iets meer dan 100 jongeren hebben hier onlangs aan deelgenomen en wij zijn dankbaar dat Hart voor Burkina dit mede mogelijk heeft kunnen maken.
Hier in Nederland zijn de scholen weer begonnen. In Burkina gaan de kinderen over een paar weken weer naar school. Wanneer je als ouder(s) je kind in Burkina naar school wilt laten gaan, zul je dit zelf moeten bekostigen, ook als het om basisonderwijs gaat. Schoolgeld en schoolspullen komen uit op zo’n 80 euro per kind per jaar. En dat is een hele kostenpost voor veel gezinnen die rond moeten komen van soms nog minder dan 1 euro per persoon per dag. De kinderen uit ons project groeien allemaal op in erg arme gezinnen. Recentelijk hoorde ik iemand op de Nederlandse televisie zeggen: “geen ouder ter wereld laat zijn of haar kind zonder boterham naar school gaan. En wanneer dat wel gebeurt, staat het water je wel tot aan de lippen.“ In Burkina ben je een uitzondering als je wél met een boterham in je maag naar school gaat. Verwacht wordt dat er het komende schooljaar meer kinderen dan normaal niet meer naar school kunnen, mede veroorzaakt door de inflatie van de afgelopen maanden. Wij vinden dat elk kind recht heeft op een toekomst en zonder onderwijs heb je geen toekomst in Burkina Faso. Daarom ondersteunen wij betreffende gezinnen en ontvangen alle kinderen uit het project, de benodigde schoolspullen voor het komende jaar en doen wij, voor zover in ons vermogen ligt, voor elk kind een kleine bijdrage in het schoolgeld. Wanneer er ouders zijn die het resterende deel van het schoolgeld niet op kunnen brengen en daardoor noodgedwongen hun kind thuis moeten laten van school, dan nemen wij ook deze kosten voor onze rekening. Als stichting zijn wij geheel afhankelijk van giften en gaven. Hoe makkelijk zou het zijn geweest… maar geld komt nog steeds niet uit de hemel vallen. Mocht u mij wel eens ‘voorbij zien komen’ op Facebook, dan hoop ik dat u nu een beetje een idee heeft waarvoor en voor wie ik alles onderneem.
Ik heb nog zoveel om over te schrijven, maar mijn ruimte is beperkt. Toch wil ik nog 2 dingen kort vertellen. Hart voor Burkina is begonnen als project onder een overkoepelende organisatie. Sinds 1 augustus zijn wij zelfstandig verder gegaan als Stichting Hart voor Burkina, inmiddels ook Anbi-erkend. De nieuwe gegevens staan uiteraard vermeld op onze website www.hartvoorburkina.nl.
Als laatste….. onlangs las ik de ‘uitspraak’: als jij mij schrijft, voel ik mij omringd door een vriendin die van me houdt en wil weten hoe het met me gaat. Het kon maar zo een ‘uitspraak’ zijn van een kind aan zijn of haar sponsor. Kindsponsoring hebben we nog niet, maar dat hopen we in de toekomst nog wel op te kunnen pakken. Echter hield die ‘uitspraak’ mij bezig. Tijdens de keren dat ik in Burkina ben geweest, heb ik gemerkt dat het van grote waarde is voor een kind dat er ergens iemand is die aan hem of haar denkt. Wat zou het mooi zijn als ik voor ieder kind uit ons project iemand kan vinden die hem of enkele keren per jaar eens een kort briefje / berichtje wil schrijven: hoi, hoe gaat het met jou? Hoe gaat het op school? Ik denk aan je. Groetjes….. Zoiets zou eventueel al genoeg zijn en het mag gewoon in het nederlands, dan vertaal ik het naar het frans. Of wat zou het mooi zijn als er een school is die bijvoorbeeld jaarlijks de kinderen een Paas- en / of Kerstgroet wil sturen d.m.v. een werkje of een briefje of misschien zelfs wel eens een actie voor het project wil organiseren. Af en toe een kort briefje schrijven kost u alleen een heel klein beetje tijd. Wilt u hierin iets betekenen of heeft u een vraag hierover of in het algemeen over ons werk , voelt u zich ten allen tijde vrij om geheel vrijblijvend contact met mij op te nemen via
al***@ha*************.nl
of telefonisch via 06-34120456.
