Nederland zit er nog altijd warmpjes bij dankzij het Groninger aardgas.
Wie met Groningers van doen heeft gehad, zal gemerkt hebben dat de Groningers recht door zee zijn, meelevend en behulpzaam. Om veel zaken maakt men zich niet al te druk. Totdat het fatale punt bereikt is. Dan slaat de vlam in de pan.
Decennia-lang heeft Groningen het gas geleverd voor de Nederlandse economie. Het meeste gas ging naar de westerlingen. Een deel van deze bodemschat werd onder de prijs aan Italië verkwanseld.
De noorderlingen profiteerden financieel niet van het aardgas dat uit de Groninger bodem werd gehaald. De lusten waren voor de Nederlandse staat, die vele miljarden euro’s verdiende aan het aardgas. Door het aardgas zat de Nederlandse staat er financieel warmpjes bij.
Groningen werd met de ellende opgezadeld. Door de gaswinning is de bodem instabiel geworden en dit heeft tot aardbevingen geleid. Woedend worden de Groningers na jarenlang van de verantwoordelijken te horen hebben gekregen dat de aardbevingen niet door de gaswinning werden veroorzaakt. Nu is eindelijk toegegeven dat de gaswinning de aardbevingen heeft veroorzaakt.
Door de aardbevingen zijn er woningen verzakt en scheuren in de muren ontstaan.
En nu moeten de bewoners soebatten met de verantwoordelijken om de schade vergoed te krijgen. Onder de schade-opnemers blijken ondeskundige personen te zitten; die maar één doel hebben: het schadebedrag zo laag mogelijk vast te stellen.
De huizen in Groningen hebben so-wie-so al een lagere waarde dan bijvoorbeeld in het relatief rijke westen van Nederland. Dat komt ook doordat er in Groningen een grote werkloosheid is. Met de huizen in het aardbevingsgebied is het nog beroerder gesteld: zij zijn bijkans onverkoopbaar. Want wie wil er nu nog een woning kopen in een aardbevingsgebied met alle risico’s van woningverzakking en scheurvorming?! De waarde van een woning in zo’n aardbevingsgebied keldert dan gigantisch in prijs.
Dat de Groningers woedend zijn, is ook tot in Den Haag doorgedrongen. In Lottersum moest de M.E. er aan te pas komen om de zaak onder controle te krijgen bij een toespraak van minister Kamp (VVD). Nadat er geld voor Groningen was beloofd, haastte PvdA-leider Samson zich eveneens naar Groningen om een wit voetje te halen. Ook hij werd uitgejouwd. De Groningers weten wel dat politiek Den Haag decennia-lang Groningen in de steek heeft gelaten en Groningen in de economische ellende heeft laten zitten. Waar nu nog de aardbevingsschade is bijgekomen. Men beseft dat de politici niet vanwege een hartelijk meeleven naar Groningen zijn gekomen.
Aldel behoorde tot de weinige industrieën in Groningen. Het bedrijf kwam in financiële problemen, doordat er niet geconcurreerd kon worden tegen een bedrijf in Duitsland dat jarenlang goedkope gesubsidieerde energie geleverd krijgt.
Indien de Nederlandse regering een daad had willen stellen dan was er hier een uitgelezen kans om Aldel te helpen en werkgelegenheid in Groningen veilig te stellen. (Het ging om twintig miljoen euro.) Het is jammer dat dit niet gebeurd is.
Weliswaar heeft de regering geld toegezegd aan Groningen, doch dat is een schijntje in vergelijking met de tientallen miljarden euro’s die Groningen aan de staatsbegroting heeft bijgedragen en nog bijdraagt.
In de gemeente Kampen staan aardgasproefboringen op stapel. Mocht er in de gemeente Kampen aardgas gewonnen kunnen worden, dan is het een noodzaak om desastreuze ontwikkelingen met financiële gevolgen, zoals in Groningen, vóór te zijn. Dat kan door bijvoorbeeld vooraf een schadefonds voor Kampen af te dwingen, waarin een bepaald geldpromillage van iedere verkochte m³ gas wordt gestort.
Centurion, 13 mei 2014.
