Autolakschadespecialist Marinus Brouwer geeft in de Stadscolumn zijn kijk op Kampen, auto’s en het leven.
Traditie is belangrijk
Als u mijn stadscolumn van vorige maand heeft gelezen, weet u inmiddels dat ik het helemaal niet zo heb op wachten in de rij. Niemand natuurlijk. Maar omdat ik niet echt stil kan zitten of staan, is het wel eens extra lastig. Samen sta je in ieder geval nog gezellig met zijn tweeën. Maar mijn kinderen krijg ik dus écht niet meer mee voor een afspraak bij een winkel. Ja, tenzij ik voorbereid ben op een onderhandeling over een fikse zakgeldverhoging. Ik besloot maar in mijn eentje naar de volgende winkelafspraak te gaan. “Niet piepen Marinus”, dacht ik bij mezelf, stel je er gewoon op in. Iedereen moet tenslotte wachten. “Maak gewoon een afspraak”.
En ja hoor, op de dag dat de kappers weer open mochten in maart, is het me in ieder geval gelukt meteen als allereerste aan de beurt te komen bij mijn vaste kapper Lorist. Tijdig een afspraak gemaakt. Niks wachten. Hop, meteen aan de beurt. Kijk dat ging me toch heel soepel af. Vanaf nu zou ik er voor zorgen dat ik helemaal niet meer in de rij zou hoeven staan, beloofde ik mezelf. Nou ja, op de rij voor een periodieke booster na dan. Want dat moet toch echt gebeuren.
Inmiddels vermijden we nog steeds de drukte. We blijven zoveel mogelijk thuis en ontvangen maximaal twee personen per dag. We hebben een coronatoegangs- en identiteitsbewijs waar dat nodig is. De scholen, niet essentiële winkels, horeca en de kappers zijn helaas weer gesloten. Dat onze jongste zoon van elf maar snel weer mag opknappen na besmetting van zo’n coronahaard begin december op school. We wassen al bijna twee jaar vaker onze handen en houden afstand van elkaar, de deur staat altijd open, ook voor de frisse lucht. We proberen samen Corona weg te poetsen.
En dan nu aftellen tot betere tijden en dan tóch maar weer in een rij. En wel samen met mijn gezin. “Nou ja”, denkt u misschien, “Marinus, ben je zo snel weer overstag?” Nee. Dat zit zo. Er is gewoon maar één rij, écht één rij waar ik ieder jaar in wil staan met mijn hele gezin. Jaar in, jaar uit. Het is zelfs een traditie geworden inmiddels. Nee, ik heb het hier niet over de python in de Efteling. Ik heb het over een grote attractie in Kampen.
De échte ijsliefhebbers en lentegenieters weten wel waar ik het over heb, denk ik: IJssalon Marena. Als Marena open gaat, is het wat ons Brouwers betreft officieel lente. Dan heb je zo’n rij er gewoon voor over! Voor het eerste voorjaarsijsje! Want ook al is het nog zo klappertandend kkkkkkoud. Traditie is belangrijk!
