De tentoonstelling van Mary A. Waters is te zien van zondag 23 november t/m 18 januari 2015 in het Stedelijk Museum Kampen.
Op zondag 23 november opent om 15.00 uur in het Stedelijk Museum Kampen de nieuwe tentoonstelling van Mary A. Waters. De opening wordt verricht door Arno Kramer. Mary Waters heeft speciaal voor deze tentoonstelling een nieuw schilderij gemaakt. Dit schilderij is geïnspireerd op het schilderij ‘Maria Rotterdam’, echtgenote van de 17e eeuwse Kamper regent Wijer Beeldsnijder, uit de vaste collectie van het Stedelijk Museum Kampen.
Eerst koop je een kaartje om naar binnen te mogen, dan begin je de lange tocht langs schilderijen. In grote musea zijn dat met gemak honderden. Je dwaalt en stopt, je ogen gaan over het schilderij, je doet een stap dichterbij en weer terug, je focust en kijkt globaal. Soms ga je zitten en kijk je nog langer en bedachtzamer. Soms loop je snel door en nog uitzonderlijker keer je terug, omdat je intussen iets hebt bedacht, of bent gaan twijfelen, of omdat je iets wilt vergelijken. En als je na die lange wandeling nog niet verzadigd bent geraakt, ga je naar de museum winkel en koop je een catalogus- of nog vaker de ansichtkaarten. Er is altijd sprake van een licht gevoel van opwinding als ik voor de kast sta met al die kaarten, netjes geordend. Dan gaan mijn ogen opnieuw van de een naar de ander. Alleen hoef ik amper een stap te verzetten. En ik begin met kiezen. Die en die en misschien die. En als ik afgerekend heb, dan weet ik het zeker; nu zijn ze van mij. Mijn mooiste schilderijen. Van nu af aan zal ik ze altijd in mijn bezit hebben. Ik hoef ze maar even te voorschijn te halen en een voor een op tafel te leggen, of aan de muur te prikken.
De moderne mens is een plaatjesjager, of beter een beeldenjager. Mary Alacoque Waters is een beeldenjager, maar nog veel meer dan dat. Als een literair vertaler misschien de best denkbare lezer is, dan is Mary Alacoque Waters de beste kijker. De vertaler leest niet alleen ieder woord – hij mag geen enkel overslaan – hij proeft en schat ze op hun waarde en mogelijke betekenissen, hij dringt door in de techniek van de schrijver. Maar nooit mag hij zich verliezen in details, want er is altijd de geest van het boek. Wat de kopiist, de vertaler, de vertolker, de vampier en de fan met elkaar gemeen hebben, is dat zij gebruiken wat eigenlijk niet van hen is, maar dat zij zich eigen maken. Dit toe-eigenen is de ware liefde.
Mary Waters heeft van allen wat. Haar voorkeur voor de schilderkunst van de Renaissance tot de Romantiek is gebaseerd op liefde, bewondering, respect, nieuwsgierigheid, gretigheid en verlangen. Dit alles is te vinden in haar schilderijen, want zij zijn met de overgave en grote vakkundigheid geschilderd, maar zij laten ook de feitelijke onmogelijkheid zien te zijn als haar meesters.
Ze is nu eenmaal een hededaagse, vrouwelijke schilder, met de Moderne Kunst die over haar schouders meekijkt en die desondanks gelooft in de mogelijkheden van het realistische schilderij en de kracht van ‘oude’ beelden. De ogenschijnlijke anachronismen die haar schilderijen zijn, vormen perfecte kleine domeinen waar de onontkoombaarheden van deze tijd niet zozeer voor even vergeten kunnen worden, maar waar ze, soms ongemakkelijk, soms misleidend, geconfronteerd worden met precisie, overgave, concentratie en stilte.
Tekst: Margriet Kemper
