“Uw dichter is dood, lang leve de dichter!”
Vrijdagavond las Bas Nijhof op de staddichtersavond zijn laatste gedicht als stadsdichter voor.
Bas Nijhof gaf van 2013 tot 2016 met een bepaalde regelmaat een poëtische kijk op de bijzonderheden die zich voordeden in de gemeente kampen. Hij schreef in die tijd ongeveer 40 gedichten.
Bekijk de video van zijn laatste gedicht hierboven in de player.
De volledige tekst van zijn bericht lees je hieronder.
afscheid
ik zie al uw tranen, ik hoor al uw snikken
geloof me, ik snap u: het is even slikken
om mij – uw stadsdichter – hier af te zien treden
u heeft me bejubeld, u heeft me aanbeden
ik bracht u wat nodig was in deze tijd
woorden haast grenzend aan onfeilbaarheid
de prachtigste beelden, ik goot ze in woorden
als een melodie over warme akkoorden
ik heb onder u de perfectie verspreid
vanuit mijn natuurlijke nederigheid
Nu rest u de stilte, de leegte, het duister
maar in uw wanhoop ontkiemt een gefluister
wat langzaam aanzwelt tot een nieuw geluid
ik heb het volbracht nu: zwaai me maar uit
het duister verdwijnt al, het wordt steeds maar lichter;
de dichter is dood, lang leve de dichter!
