We hebben u afgelopen weken al bericht over de laatste waterpolowedstrijden en zwemwedstrijden in de “oude Steur”. Afgelopen week kwam er dan ook een einde aan alle zwemactiviteiten van zwemvereniging Deltasteur in het oude zwembad.
Berry Hofsink, Gerrie Metselaar en ondergetekende waren woensdagavond present bij de laatste waterpolotraining in het bad. In november 1972 waren wij er ook al bij, de eerste training bij de KZ&PC de Steur. Toen nog bij de zwemafdeling. Die eerste training stond onder leiding van de trainers Andries Strieker en Rouke Weijland. De vereniging moest destijds vanuit niets worden opgebouwd, dus kregen deze mannen een plekje in de zwemselectie toebedeeld. Berry Hofsink had al enige zwemervaring opgedaan in Dedemsvaart, Gerrie Metselaar en ikzelf bezochten in de zomermaanden het zwembad Seveningen, daar waar wij als kinderen al zwemles kregen van Strieker. Als je daar “de proef” had afgelegd dan mocht je in het diepe. Dat betekende dus dat je behalve in het ondiepe chloorbad ook in “het gat van Seveningen”, de zijarm van de IJssel mocht zwemmen.
Tijdens die zwemlessen werd je, als je even aarzelde, pardoes door Strieker het water ingekieperd. En dan was het: de haak in je nek en zwemmen maar. Na de proef hebben we nooit meer voor het echte zwemdiploma gezwommen, dat hoefde niet meer, we hebben dus ruim 40 jaar zwem- en waterpolo ervaring maar diploma’s, dat niet.
“in de breedte”.
Daar waar de zwemselectie altijd de lange banen van het 50 meterbad zwom, werd er op woensdagavond traditioneel overdwars gezwommen. Dat betekende heel veel kort sprintwerk, waarbij dan telkens op de kant gezwommen moest worden. De training stond onder leiding van Margriet Nijhuis. Het werd dan ook een echte “Margriet Nijhuis training”, en dat betekent dat er flink gebuffeld moest worden.
Ook enkele oudgedienden zwommen mee, waaronder de huidige hoofdtrainer Henry Kragt. Nijhuis is vanaf het allereerste begin ook al actief als trainster bij de zwemvereniging, en jarenlang de hoofdtrainster geweest.
De drie eerder genoemde mannen zwommen onder haar leiding in die allereerste zwemselectie in de vroege ochtenduren. Dat waren trainingen die om 6.00 uur begonnen. Je moest dan al om half zes je bed uit, na afloop van de training om 7.00 naar huis, nog een boterhammetje en vervolgens naar school. En soms lagen we er dan in de avonduren nog een keer in het zwembad.
Die allereerste selectieleden werden al vlot ingehaald door de jongere generaties, waarvan Petra van Staveren natuurlijk het meest aansprekende voorbeeld is. Dus werd er na enkele selectiejaren al snel de overstap naar het waterpolo gemaakt. Minder trainingsuren en ook niet meer zo vroeg in de ochtend, dat gaf toch ook wel voordelen, en zo bleven we na een relatief korte zwemcarriere toch nog actief bij de club. Zelf ben ik er een korte periode tussenuit geweest, Gerrie Metselaar en Berry Hofsink waren ononderbroken actief bij de club.
Gedoe met huurtarieven kenden we toen nog niet. Selectieleden moesten een abonnement van het zwembad kopen, en konden zodoende onbeperkt het zwembad in. Het gedoe rondom tarieven in het nieuwe bad zorgt er in elk geval voor dat we met nog meer weemoed afscheid hebben genomen van het oude bad, waarin we prachtige zwemjaren hebben beleefd.
Joop van Dijk