Dromen van Kampen – Karel Spoor

Karel werd 54 jaar geleden in Dordrecht geboren. Met een tussenstop in Amersfoort, raakte hij begin jaren ’80 via de School voor Journalistiek in Kampen verzeild. Karel: “Mijn ouders probeerden mij vroeger op een normale lagere school te plaatsen. Dit lukte voor een tijdje, maar al snel bleek het voor de leerkracht, in combinatie met de grootte van klassen, toch lastig om mij te begeleiden. Daarna volgde ik tot en met de mavo bijzonder onderwijs. Met mijn beperking heb ik daarna wél de havo en aansluitend de School voor Journalistiek via regulier onderwijs doorlopen. Fysiek was dit niet altijd even gemakkelijk, maar ik kreeg veel hulp van mijn klasgenoten.”

Neurostimulatie
“Als gevolg van een geboortetrauma ben ik spastisch. De bevalling heeft domweg te lang geduurd. De artsen wisten in die tijd nog maar half hoe ze met een beperking als deze om moesten gaan. Mijn ouders deden alles naar beste vermogen en inzicht. Op mijn veertigste onderging ik een herniaoperatie en herstelde hier redelijk van. Dit laatste mede door de goede begeleiding in revalidatiecentrum Vogellanden, waar ik 6 weken verbleef. Een jaar na deze operatie kwam ik op een zekere dag thuis en daar trof ik een brief van het ziekenhuis uit Zwolle. De chirurg die de operatie verricht had, verzocht mij om zo snel mogelijk contact met hem te zoeken. Je begrijpt toch wel dat ik ‘m kneep! Want stel, er was iets niet goed gegaan? Tijdens ons contact vertelde de man vrij nuchter dat hij tijdens een of ander congres een collega gesproken had over neurostimulatie. Misschien zou dit kunnen helpen mijn spasme te verminderen? Om een lang verhaal kort te maken: ik ben na veel wikken en wegen én na overleg met mijn fysiotherapeut de operatie aangegaan. Een doorslaggevende factor in mijn besluit was de verzekering van mijn chirurg dat het risico op nadelige gevolgen vrijwel nihil zou zijn.”

Verbetering van 25 procent
“Hoe neurostimulatie werkt? Mijn hersenbeschadigingen zijn via MRI-scans in beeld gebracht. Deze laten zien wat de beschadigingen zijn, waar ze zitten en hoe groot ze zijn. Er zijn elektrodes in de beschadigde gebieden geplaatst. Vanuit daar lopen leidingen naar de borst. Daar zitten pacemakers die een tegenpuls geven op een verstoorde puls. Voor het technische deel van de ingreep was ik niet zo bang. Wel besefte ik dat ik heel erg mijn best moest doen om mijn verwachtingen niet op hol te laten slaan en ervoor moest zorgen dat ik positief in het hele proces bleef staan. Achteraf kan ik zeggen dat dit me gelukkig goed gelukt is. Uit metingen is gebleken dat mijn fijne motoriek met 25 procent verbeterd is. Uiteraard is dat een erg positieve uitslag waar ik tot op de dag van vandaag dankbaar voor ben.”

Grafisch werkvoorbereider

“Met mijn beperking lukte het niet makkelijk om ergens aan de bak te komen. Met mijn journalistieke achtergrond heb ik gepoogd om te freelancen. Dit verliep helaas erg moeizaam. Wel kon ik via een omweg in de drukkerij van de sociale werkvoorziening aan de slag. Daar konden ze wel iemand gebruiken die handig was met computers. Dat is inmiddels 25 jaar geleden. In 1985 kocht ik mijn eerste computer, dus voor mij geen probleem! Nu werk ik dus voor Impact. Van daaruit ben ik als grafisch werkvoorbereider gedetacheerd bij drukkerij Zalsman en het bevalt me daar goed.”

Nachtdromen
“Mag ik eerst iets vertellen over het fenomeen dromen op zich? Een droom in slaapsituatie? In die dromen ben ik ook spastisch. Dit schijnt heel bijzonder te zijn. Over het algemeen hebben mensen in hun dromen geen handicap. Dus mensen die niet kunnen lopen, kunnen dit in hun dromen wel. Ik blijf in mijn dromen spastisch en rijd gewoon op mijn driewieler. Neemt niet weg dat ik af en toe droom dat deze zo’n 50 tot 60 kilometer per uur rijdt, hoor! Het schijnt te maken te hebben met acceptatie. En dat voelt, eerlijk gezegd, fijn en goed.”

Toen de wereld nog grijs was

“Een grote droom van me is om hetgeen waar ik nu aan werk, mijn kunst, op een mooie locatie te exposeren. De titel van deze expositie heb ik al, deze luidt: ‘Toen de wereld nog grijs was’. Waarom deze titel? Ik ben een zwart/wit beelddenker. Voor een deel komt dit voort uit mijn verleden als amateurfotograaf. Veel van mijn Optical Art werk is dan ook zwart/wit. Maar meer nog ontstond deze titel zo’n anderhalf jaar geleden. Ik bezocht vrienden die trotse grootouders zijn. Op dat moment waren ook de (klein)kinderen aanwezig. Out of the blue vroeg de jongste kleindochter opeens aan haar vader: ‘Papa, toen de wereld nog grijs was…?’ De vader moest even nadenken en realiseerde zich dat hij recent samen met haar oude filmpjes had bekeken. In de geest van het kind bestond het idee van ‘kleur’ nog maar relatief kort. Dit besef over verschillende indrukken en waarheden gerelateerd aan kleur en tijd maakte veel indruk. Ik besloot dat, zou ik ooit nog eens een zwart/wit-tentoonstelling neerzetten, deze dus de titel: ‘Toen de wereld nog grijs was’ krijgt. Op de laatste doeken van de expositie zullen overigens wel wat vleugjes kleur te zien zijn. Beschouw deze maar als overgang naar de kleurrijke tijd.”

Ruimte voor creatief ondernemerschap
“Sinds 33 jaar woon ik in Kampen. Inmiddels zijn al veel van mijn dromen voor deze stad en gemeente gerealiseerd. Denk bijvoorbeeld aan een goede bioscoop en een schouwburg die er beide mogen zijn met zo’n prachtige programmering! Daarnaast heeft Kampen natuurlijk een leuk en creatief ondernemersklimaat. Hoewel, op dat gebied valt er misschien tóch nog wel wat meer te realiseren. Grote bedrijven als Berk, Schokbeton en Scheepswerf Peters zijn verdwenen. Ook ging de Bruine Vloot voor het grootste deel naar Lelystad. Doodzonde! Want daarmee is veel werkgelegenheid om zeep geholpen. Ik droom over ruimte en stimulering voor creatief ondernemerschap als bijvoorbeeld De Olifant en De Eenhoorn. Zij bedenken steeds weer nieuwe concepten. Deze zijn naast puur eigen (ondernemers)belang ook aantrekkelijk voor zowel inwoners of bezoekers van de stad. Of denk bijvoorbeeld eens aan Joep Roth van De Kofferbak. Hij heeft gewoon een bedrijvenverzamelpand neergezet met zowel plek voor z’n eigen garagebedrijf als voor andere ondernemers/bedrijven en ook nog ruimte voor een theater. Dit soort initiatieven zorgen voor werkgelegenheid. En denk eens aan ‘Drukkerij Zalman Kampen’,  ‘Kamper Genot’, ‘Gewoon’ en andere ondernemers die zich richten op ‘mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt’, óók geweldige initiatieven. Creatieve ondernemers maken en houden de stad levendig!”

Benieuwd naar het werk van Karel? Check Ebrain Art op Facebook