‘Nakend in de goldn zaal’
Z’em zo veule te zeurn over Kampm, veral dat d’r niks te doen is. Now, ik ebbe mien nije hagenda zo weer vol eskreum en kome tied te kört, dörumme skriev ik altied met ‘n potleutien, da’k ut d’r ok weer uut kan stuffn.
Ie kun zelfs op de zundag wel arns terecht, ovvezien van de uutgebreide variasie karkdienstn, veur ’t een of ‘t andere consert. Bi-j de laaste van een reeks consertn die as ovveloopm zundag in de goldn zaal van ’t mezeum egeum wier, bin wi’j d’r ok ies nör ene gaon. Saamt, ant in ant ‘n meziekien beluusteren, dör kuj best wat an em. Een bietien an de cultuur roekn kan geen kwaod.
Noa ofloop kuj dan bi’j een wientien net doen assov ie elemaole verrukt waarn en as henigste det ene skeve nötien toch wel eurt em.
Dus, wi-j derene en een plekkien an de kant ezugt. D’r waarn twee manspersonen die as ons zoln verrassen met meziek van de 20ste heeuw. Allemaole Franse meziekstukkies en die ene, die aalden alles uut zien fluite wat as d’r in zat en in slaop valn, want det was ik wel van plan eur, oh maar. Bliekbaar was zien fluite elemaole van gold, ‘ij ield ‘m ok stief vaste, dus det pasten mooi bi-j de golden zaal. W’em nog nooit eerder iemand zo oorn speuln, eerlik wör. Die andere jonge man ef ‘m met zien piano hondersteunt, en det was meer dan hondersteuning, daj stief op de stoel bliem zitn.
Purresies tussen de blökkies deur, ja geen oltn blökkies maar meziekblökkies, ad de nije toorn de tied bi-j oln en wol tog eempies allef viere sloan. Dör ef die fluitert maar eempies op mutn wachtn, maar metene d’r achteran wol onze beiaardier nog een deuntien speuln. ‘IJ zal wel edacht em: ‘ik gao d’r niet veur Pietien Snodder bi-j stoan, now bin ik an de beurte’
Ik skiet in de lach en denke bi-j mien eing; ie goan oe gang maar. Mien vriendin pördn mien in de ziet en zee: ‘kuj niet maakn‘ maar toen mos ik nog meer lachn en waarn d’r tog enkele stiefzittende beluusteraars die ‘t sirrejeuze zundagsgezichte uut de plooi trökkn. Skitterend.
Geduldig wachtn de muzikantn ov en ‘t pebliek kek menander skuins an, en mien ok, maar ja, geenéne die wist oe lank det varsien zol duurn. Veurdat ik mien veur de nije toorn verontskuldige, …..dan kuj lange wachtn. Det ef dan weer met pri-jori-teitn te maakn.
Toen as de toorn klör was, vollegde een peusien spannende stilte, ze mossen weer eempies de kop d’r bi-j oln en gung de meziek gelukkig weer varder. Want toen eh, toen was ut zo maggies mooi da’k mien d’r van alles bi-j veur kon steln. Allemaole moois, kuj begriepm.
Ak oe now ies een veurbeeld d’r van mut geem, now ja……dan ef det wel veule met de netuur te maakn, dör ol ik van. Nakend is ok netuur, dör mos ie tog an denkn eh?
Maar ja, ’t was zundag.
Now allo eh
TUSS’NDEURTIEN
