Slechts een dun laagje ijs verraadt nog de winterse taferelen van een week geleden. De gure, snijdende kou heeft plaats gemaakt voor een ontluikende lente en zo ineens lijkt de natuur weer volop in beweging door de plotselinge verhoging van de buitentemperatuur.
De kipjes van de buren zijn de digitale wekservice al bijna voor en babbelen er in de vroegte lustig op los. Het is maar goed dat de dichtstbijzijnde kukel, het haantje op de Buitenkerk is en dat deze zich altijd bijzonder stil houdt. De natuur laat zich niet dwingen, maar laten we eerlijk zijn; In het voorjaar klinkt een zingende merel in de vroege ochtend toch wat fijner in de oren dan…nou ja, vul maar in.
Maart roert zijn staart, dus we kunnen met het weer nog alle kanten uit, maar wat is de warme lentezon een verademing op je huid, na de bijtende kou die er aan vooraf ging. En wat blijft het elk jaar weer mooi om je bewust te worden van de mensen buiten, die opleven door de oplopende temperatuur. En hoewel het weer ons nog flink kan verrassen, zeggen we toch een beetje vaarwel tegen de winter, verdwijnen de schaatsen weer naar de zolder en verwelkomen we de komst van een nieuw seizoen. Een seizoen vol nieuw leven, vol groei en bloei.
‘Niks is gratis’, het wordt zo vaak gezegd, maar voor niks komt de zon op en laten we eerlijk zijn; Een mooie zonsopgang, prachtig gekleurde luchten in de avond, wanneer de zon zich klaarmaakt voor de nacht, de geboorte van allerlei nieuw leven, waaronder lammetjes in de wei; Moeder natuur geeft het ons en als je het maar wilt zien, ben je dan niet zomaar even heel erg rijk..?
