Door Alex de Jong @ Attest Communicatie
‘Waarom werk jij nog steeds vanuit huis?’ vroeg ik laatst een bevriende ondernemer. Maar eigenlijk wist ik het antwoord al. Het is prettig. Je kunt tussendoor even de afwas doen, de was ophangen, de kinderen opvangen, de lunch voorbereiden… En het is nog goedkoop ook. Tenslotte moet je een kantoor buitenshuis eerst allemaal nog maar verdienen. Ja, echt, ik wist al op voorhand wat ik zou gaan horen. Legitieme redenen, stuk voor stuk. Maar… sinds enige tijd weet ik ook hoe het anders kan.
‘Waarom werk jij niet meer vanuit huis?’ kreeg ik als wedervraag. ‘Ik dacht dat jij had gezegd nooit meer iets anders te willen dan thuiswerken? Heb je plannen om uit te breiden?’ Nee, dat heb ik niet. Behalve dan dat ik nu kan zeggen dat Attest Communicatie twee vestigingen heeft: Kampen én Zwolle. Want ik zit drie dagen per week in Zwolle en maak daar ‘meters’. Echt. Dat is geen verkooppraatje.
Hard werken
Sinds ik kantoor houd in Zwolle, werk ik echt (hard). Thuis was er eigenlijk altijd wel afleiding. Soms wenselijk, vaak ook niet. Zoals de kinderen die steevast met een brullende mobiel de kamer binnenstormen. Dag en nacht kijken ze naar filmpjes, soms wel tot in den treure dezelfde shit en steeds opnieuw moet ik ze vragen het geluid flink zachter – of oortjes in – te doen, zodat ik niet word gestoord in mijn creatieve proces. Werken aan de eettafel, thuis, met uitzicht op het groen buiten; het is nog steeds erg leuk, maar daarmee heb je de voordelen – samen met goedkoop – eigenlijk al wel benoemd. Productief is het bij lange na niet. Lange tijd vond ik dat wel prima. Nu weet ik beter. Ik draaide mijn standaardomzetten, kon er mijn rekeningen van betalen en dat was het dan. Hield ik geld over voor pensioen? Nee. Kon ik sparen? Nee. Was dat erg? Ik riep altijd van niet, maar was dat ook echt zo?
De knop ging om
Sinds ik voor mezelf de knop heb omgezet en besloot om elders kantoor te houden, ging ook echt de knop om. Vanaf dat moment was ik meer dan een tekstschrijver. Wees gerust, ik noem mezelf nog steeds zo, want het is tenslotte wat ik doe. Maar er is meer! Sinds ik als ondernemer heb besloten buitenshuis te gaan werken, ben ik anders gaan denken, anders gaan doen. Er vond een transformatie plaats. Nog steeds vind ik het heerlijk om aan de eettafel in mijn eigen huis te zitten schrijven, maar het echte werken doe ik liever buitenshuis. Ja, dat kost geld, maar als je ziet hoe productief ik ben geworden, dan vertaalt zich dat dubbel en dwars terug in betere verdiensten. Per saldo ben ik er, ondanks de gestegen kosten, alleen maar op vooruit gegaan. Niet alleen in omzet en in winst (ik kan nu eindelijk geld opzij leggen voor mijn pensioen), maar ook in mijn manier van denken, in mijn manier van… communiceren. Attest Communicatie is nog steeds mijn eenmanszaak, maar lijkt voor zoveel meer te staan. Nee, schrap ‘lijkt’ maar, want het staat echt voor zoveel meer. Ik ben als ondernemer (nog) serieuzer met mijn vak bezig, kan mensen ontvangen in ‘mijn’ kantoor, heb collega’s en ben tegelijkertijd verlost van de tieners die steeds opnieuw met veel lawaai mijn concentratie verstoren.
Gestructureerd werken
Door maandag, woensdag en vrijdag in Zwolle kantoor te houden, werk ik gestructureerd, ben ik minder ad hoc bezig, ben ik bewuster van waar ik mee bezig ben en heb ik, ondanks de drukte, meer tijd voor mezelf en voor mijn gezin. Want op de dinsdag en donderdag, wanneer ik thuis werk, ben ik eigenlijk nagenoeg ‘vrij’. Natuurlijk plan ik interviews op deze dagen (die ik steevast op de kantoordagen uitwerk), maar ik neem ook tijd voor mezelf. Ik ga bij een bevriende ondernemer ‘een bakkie doen’, ik maak een wandeling of ik fiets een eindje door de omgeving; ondertussen denkend aan nieuwe plannen, nieuwe artikelen, nieuwe manieren om mijn dienstverlening onder de aandacht te brengen bij nog meer potentiële klanten.
Sterker nog: sinds ik voor mezelf de knop heb omgezet en ‘kantoor in Zwolle’ als optie heb omarmd, deed het iets met mijn dienstverlening. Ineens ben ik nog meer in trek. Zelfs zonder dat mensen wisten dat ik dit van plan was. Kortom: het was onbewuste communicatie. Werd ik gezien als professioneel? Als een tekstschrijver naar wie een ander ook echt op zoek was? Ik denk het. In ieder geval geloof ik het zelf graag. Buitenshuis werken heeft me nu, al na een paar weken, meer gebracht dan alle drie voorgaande jaren thuis. Ik sta ergens, ben zeker(der) van mezelf en straal dat ook uit. Natuurlijk wist ik allang waar ik over praatte, versta ik – met meer dan dertig jaar ervaring – mijn vak, maar inmiddels lijkt ook ieder ander daar niet meer aan te twijfelen. Ik ben serieus met mijn vak bezig. Ik ben goed in mijn vak. En ja, dat betekent dat mijn eigen huis te klein is geworden voor mijn ambitie.
Zwolle én Kampen
Daarom ook zal ik vanaf heden niet alleen kantoor houden in Zwolle, maar ook in Kampen. Twee middagen per week kun je mij in het Ondernemershuis in Kampen vinden. Omdat ik geloof in het scheiden van werk en privé. Omdat ik geloof in het samen werken met andere ondernemers in een omgeving waarin we elkaars creativiteit aanjagen en samen tot meer in staat zijn dan ieder afzonderlijk. Ik geloof in de kracht van het werken buitenshuis. In professionaliteit. En ik geloof ook dat (potentiële) opdrachtgevers dat aan mij zullen zien en voelen. Ik ben goed in mijn vak en straal dat ook uit. Ik ben niet meer die worstelende ZZP’er die vanuit huis de markt probeert te veroveren. Ineens ben ik als kleine zelfstandige in staat tot grootse dingen. Ik kijk verder dan het groen van mijn eigen tuin. Ik ben klaar om de wereld te veroveren.
En jij? Ga jij ook voor die professionele uitstraling met weerslag op je productiviteit en omzet, of blijf je liever aanmodderen vanuit huis?
