KARPERACHTIG
“Ach, laot mien toch nog ééémpies naor d’Iesel gaon”. Ik mos em werachtig overtuugn det et een goed idee was. Ik ad die donkere lucht ezien, en det gef altied mooie platies. Ei is van buutn de stad weet ie, dus kent ie det Ieselgevuul elemaole niet. Die unkerings die aj kunn em.
Zo’n strakke blauwe lucht is mooi eur, maar donkere wolkn bin altied spannd en daor kump dan meestal ook wel wat uut. De Iesel was nog glad as een spiegel. Er was d’r ene die op de valrepe een vis uut et water aaldn. Now, wij mochtn em best wel em, maar wat muk met een knoert van een visse op zundagmiddag…. en ik kendn ook det soort elemaole niet.
Et was een Roofblei zeeg ie. Ja, now, et zal wel. Nooit van eurt. Zekers met een kolde, alf dooie vis in de fietstasse naor uus? Mien niet ezien.
Stelt oe veur, muj em zelf de boek oopm sniedn. Keukn vol met skubbm, overal beslag, vetspetters an de tegelties. Det dink bárstens vol met graoties daj de ruzie umme kriegn. Ie spei-jn meer uut as daj naor binn kriegn. Dus ik denke, …. loat det arme beest maar weer mooi zwemm, aju.
Net as de zunne d’r eem uut kump, stiet de brugge in volle glorie. De golden wieln stoan in ’t licht, de zunne skient op ’t water en een punte van de Stedenmaegd stek nog mooi van links in beeld en ik skiet snel mien platien. Skit-te-rund.
Ak bi-j uus et untien uutlaote, bin d’r nog een paar snotteneuzn an ’t vissn. Ene kleine is wel van een kletspraotien en ik vertel em van mien vesite an d’Iesel, waor as ei ook wel ies naortoe lup, ….zeg ie. Ak em vertel van die vis, skut mien de name al niet meer te binn, det gebeurt wel vakerder.
“Tja, iets met Blij” zeg ik en metene zeg ie: “Roofblei”. “Já” zeg ik “det was ie geleuv ik.”
“Karper” zeg ie dreuge. Ik weer: “nee, een karper was et niet, det weet ik wel”. Ei kek mien an as of ik niet goed wies bin en ik zegge aordig: “Now jongien, ie kenn oe vissn wel”. “Ohjawel” zeg ie.
Now begint ie mien de ele zoetwatervissnreeks of te riedeln, van paling naor snoek tot karper en giet maar deur tot in ’t oneindige. Et is ook mien eign skuld.
Mensekienders ik denke, straks stoa ik ier met Karsmis nog te luusteren en ’t enigste wat as ie niet nuump is de ‘steur’, dus ik doe ook een stuuver in ’t zákkien en zegge: “steur”.
“Ja, now ja” zeg ie, net as of die er now net niet bi-j eurt. Ikke weg, ik denke, zuuk et maar uut met oe zoetwatervissn ik ete wel een gákballegien.
Maar ja, thuus kon ik et toch niet laotn umme de Roof-blij te Googeln (op te zuukn, op ‘t internet) want ik wol weetn of et met lange of kurte ei eskreum wier.
Wat ziet mien oge?: ……Roofblei, kurte ei, …wat stiet er bi-j? …..karperachtig.
Aha, now weet ik ook waorumme det jonk mien zo dom ankek. Dét beduulden ie toen as ie ‘karper’ zee. Kuj zien, det jonk wist et.
Snotaap.
Now eetse
TUSS’NDEURTIEN
