Weliswaar heeft elke dag genoeg aan zijn eigen kwaad. Toch is het zo dat Nederland meer en meer verloedert. Was het midden vorige eeuw nog zo dat de (nooit opgeloste) moord op de Amsterdamse prostituee “magere Josje” dagenlang de pagina’s van “de Telegraaf” haalde; nu worden er overdag mensen op straat, te midden van winkelend publiek, doodgeschoten. Vaak gaat het om onderlinge vijanden van verschillende drugsbendes. Roofovervallen en ramkraken zijn ook een fenomeen van de laatste decennia.
Relatief veel mannelijke 2e en 3e generatie jongeren van Noord-Afrikaanse afkomst hebben hun draai in het zogenaamde multi-culti Nederland niet gevonden en gaan het criminele circuit in; dit in tegenstelling tot anderen, die een waardevolle bijdrage leveren aan Nederland. (Zoals bijvoorbeeld de Rotterdamse burgemeester Aboutaleb).
Van ernstige misdrijven, zoals aanrandingen en verkrachtingen, wordt niet altijd aangifte gedaan. Slachtoffers ervaren dat zij als een soort dader behandeld worden en dat de daders er met relatief lichte straffen vanaf komen. De daders hebben immers steevast een moeilijke jeugd gehad of zijn zelf in hun jeugd misbruikt; althans dat beweren hun gladde advocaten. Normaliter zou dit een extra stimulans zijn om je juist niet zo te gedragen, maar de logen, aters en zwartjurken gaan vaak in dit soort onbewezen verhalen mee.
Om foute jeugd weer in de pas te laten lopen heeft het CDA het idee naar voren gebracht om de dienstplicht (“maatschappelijke stage”) opnieuw in te voeren. Niet alleen voor aspirant-militairen; maar voor iedere jongere. Gelukkig heeft de meerderheid van de Tweede Kamer dit dienstplicht-idee tot nu toe verworpen. Centurion werpt het hele dienstplicht-idee ver weg. Al geeft men er nog zulke fraaie bewoordingen aan; het is niets anders dan een vorm van dwangarbeid. En dwangarbeid verdraagt zich niet met al die “fraaie” verdragen, waar ook het CDA mee akkoord is gegaan. Het werkt ook niet. Velen die de militaire dienstplicht hebben moeten ondergaan, beschouwen het als dwangarbeid, afgescheept met een schamele fooi als beloning en een gratis opleiding om te leren doden. In een aantal gevallen draaide het zelfs uit op sabotage; zoals materiaalvernielingen: bijvoorbeeld door suiker in de brandstoftank te gooien. (Dienstweigeraars waren beter af. Zij werden vaak als alternatief geplaatst bij een overheidsorgaan en hielden er zodoende in veel gevallen een baan als ambtenaar aan over.)
Indien de (maatschappelijke) dienstplicht zou worden ingevoerd, dan zou de overheid de jongeren in de wurggreep hebben, want de opzet was dat men alleen nog kon afstuderen na een relatief lange dienstplicht-periode. Onder het mom van “maatschappelijke stage“ worden jongeren uitgebuit. Dan zijn criminelen die een taakstraf (ook dwangarbeid) krijgen beter af. In het gunstigste geval krijgt men een taakstraf, met behoud van een sociale uitkering. Bijvoorbeeld voor een ernstige gezichtmismakende mishandeling, zoals door een kapot bierglas in iemands gezicht te slaan, moet men enkele weken prullenbakken leeggooien in een ziekenhuis. (Dit zijn niets anders dan rechterlijke aanmoedigingspremies in het kader van het juridische misdaadvertroetelbeleid.) En wat heeft een burger wel niet misdaan die veertig jaren heeft moeten werken om de kost voor zijn gezin te verdienen!
Centurion, 27 juli 2016
Comments are closed.