Na maanden vertraging door het college van B en W (portefeuillehouder wethouder Veldhoen) kwam 28 januari 2016 het groen voor Brunnepe in de gemeenteraad aan de orde.
Het ging om de aankoop van een gedeelte van het perceel Beltweg 7 (de tuin van Aalderink) en het al dan niet groen houden van de voormalige boom- en plantenkwekerij van de gemeentelijke Plantsoendienst gelegen aan de Loswalweg en de Beltweg. Het voormalige Plantsoendienstterrein was al twee keer in de commissie Ruimtelijke Ontwikkeling besproken. Vooraf aan de commissievergaderingen mocht er worden ingesproken. Onder meer de wijkvereniging Brunnepe Hanzewijk maakte hiervan gebruik. Het bestuur vond de 11 m2 groen per woning in Brunnepe ver onder de ministeriële norm van 75 m2 groen per woning.
De bestuursafgevaardigde van de wijkvereniging Brunnepe Hanzewijk bracht bij een inspraakronde onder meer een citaat van wethouder Gerrit Jan Veldhoen (Christen Unie) naar voren. In de Groenstructuurvisie Kampen schreef wethouder Veldhoen:
“Juist daarom vind ik het van groot belang om het vele groen dat onze gemeente rijk is te koesteren en verder uit te breiden waar zich kansen voordoen.”
Het is bijzonder betreurenswaardig dat dezelfde wethouder Veldhoen zich fel verzette tegen zijn eigen mooie woorden en zich inzette voor verstening van de voormalige boom- en plantenkwekerij van de Plantsoendienst. Hij wilde dat daar bedrijfsgebouwen zouden verrijzen. Hij beweerde het terrein van de voormalige Plantsoendienst te kunnen verkopen voor 300.000 euro. (Dat is de opgevoerde balanswaarde.) Dit is volkomen ongeloofwaardig omdat er totaal geen behoefte aan bedrijfsgebouwen is. Bovendien is er op het industrieterrein Haatland veel leegstand. Zelfs in de directe omgeving van het Plantsoendienstterrein staan veel percelen en gebouwen te koop en te huur.
Raadslid Beent Keulen van de VVD toonde zich een grote steunpilaar van wethouder Veldhoen. Het was beschamend om te zien hoe deze neo-liberaal er in zijn betogen bij herhaling van alles bijsleepte om Brunnepe verder te laten verstenen. Dat lukte hem niet. Dat de Christen Unie voor de verstening van het voormalige terrein van de Plantsoendienst zou kiezen, was van te voren bekend. Braaf liepen de mannenbroeders (en zusters) in de pas van hun wethouder Gerrit Jan Veldhoen. Dat de SGP tegen de aankoop van een deel van het perceel van Beltweg 7 (de tuin van Aalderink) was, is onbegrijpelijk. Voor slechts netto 72.000 euro kon men een relatieve goedkope daad stellen voor een groener Brunnepe.
Gelukkig moest vakwethouder Veldhoen bakzeil halen. Daar waar de raadsleden van Christen Unie, SGP en VVD hard tegen Brunnepe waren, bleek de meerderheid van de Kamper gemeenteraad over een goed hart voor Brunnepe en de Brunnepers te beschikken en koos voor vergroening van Brunnepe. Omdat het om een belangrijk geschiedkundig raadsbesluit gaat, volgen hier de namen en partijen van de “groene” raadsleden:CDA: Hilde Palland-Mulder, Cor Adema, Janine de Kleine-Brink, Jacolien van de Wetering, Gerben de Koning Gans. (Hardy Wellenberg, die Brunnepe eveneens een goed hart toedraagt, was wegens familieomstandigheden verhinderd.)
D’66: Pascal Jacobs.
GBK: Albert Holtland, Nardus Koster.
Groen Links: Nieke Jansen, Niels Jeurink.
PvdA: Manfred Haveman, Suat Azer.
SP: Richard Boddeus, Lammert Bastiaan, Gertjan van Wijngaarden, Lenie van Asselt.
(In totaal 16 raadsleden voor.)
Tegen stemden de partijen met hun raadsleden:
Christen Unie: Johan Witteveen, Jan Willem Schutte, André Klumpje, Jennemarieke Steenbeek, Erik van Raalte, Lex Zweers.
SGP: Klaas van den Bosch, Wim van der Linde, Gerrit van der Weerd, Bernard van den Belt, Jan Noorland.
VVD: Beent Keulen, Marieke Spijkerman, Elsa Pelleboer.
(In totaal 14 raadsleden tegen.)
De vraag is waarom het zover moest komen dat uiteindelijk de meerderheid van de gemeenteraad deze ex-Oldebroeker wethouder moest terugfluiten. Ambtenaren die van buiten Kampen komen, hebben op dat moment geen Kamper hart en al helemaal geen Brunneper hart. Sommigen krijgen het in de loop der jaren; anderen nooit. Helaas moet geconstateerd worden dat wethouder Gerrit Jan Veldhoen geen blijk heeft gegeven over een Brunneper hart te beschikken. Hij kwam niet verder dan een aantal “fraaie” woorden en een Oldebroeker variant: de utopische gedachte dat het onverkoopbare terrein van de voormalige plantsoendienst E 300.000 zou opleveren en daarmee de tuin van Aalderink ad 72.000 euro betaald zou kunnen worden.
De beste remedie is dat politieke partijen wethouders uit hun eigen gemeente voordragen. Zij weten immers het beste wat er in hun gemeente speelt. En zij kunnen het dan wèl waarmaken om het groen te koesteren en uit te breiden waar zich kansen voordoen. (Zoals wethouder veldhoen slechts met de mond beleed.)
Het is politieke armoede, indien een Christen Unie geen wethouder uit de eigen gemeente kon leveren en daarvoor naar Oldebroek moest.
Centurion, 6 februari 2016.
Comments are closed.