Het is al een tijdje een trend; Facebookpagina’s voor ‘loedermoeders’, en ‘ontaarde moeders’, waarbij kinderen gekscherend te kijk worden gezet, op een manier die niet altijd alleen maar schattig is. Het is zogenaamd zo onschuldig en laten we eerlijk zijn, als ouders hebben we allemaal wel eens gênante situaties met onze kinderen meegemaakt. Ik vraag me af in hoeverre we als ouders verantwoord bezig zijn, wanneer we allerlei beschamende foto’s en filmpjes van onze kinderen online zetten, om de buitenwereld deel te laten nemen aan deze wellicht grappige, maar toch gênante momenten.
Als ik kijk naar de kinderen die niet meer bijna 24 uur per dag in hun doen en laten in de gaten worden gehouden, die hun eigen weg zoeken op social media, maak ik me toch zorgen. Ik hoop mijn kinderen bij te brengen voorzichtig te zijn op het wereldwijde web. Dat niet alles is wat het lijkt, dat er veel onwaarheden zijn en bovenal dat ze niet klakkeloos dingen over zichzelf verspreiden. Ik hoop dat ik dat kan zonder mijn kinderen een gevoel van wantrouwen mee te geven, aangezien ik van mening ben dat ze meer bereiken wanneer ze vertrouwen hebben in hun eigen doen en laten. Dat er een moment komt dat kinderen vanaf een bepaalde leeftijd zich toch meer gaan losmaken van de sociale controle van de ouders, en dingen gaan delen waarvan je als ouders toch wel even met de oren staat de klapperen, is vrijwel onvermijdelijk. En net zoals wij vroeger dingen stiekem deden, is het nodig dat onze kinderen toch ook deze ruimte hebben om te ontdekken waar de grenzen liggen en tot hoever ze kunnen gaan. Helaas is het internet, hoe mooi ook, niet zonder gevaren en is de maatschappij een stuk harder voor opgroeiende kinderen dan laten we zeggen 20 jaar geleden, toen internet nog niet zo geïnfiltreerd was, of de tijd ervoor, toen privacy nog een begrip was, in plaats van een woord wat je aan of uit vinkt op social media.
Terug naar het delen van die zogenaamd onschuldige foto’s en filmpjes van onze tot-alle-gekkigheid-in-staat-zijnde kinderen. Zetten ouders daarmee niet onbewust al de toon voor de toekomst, of is dat vergezocht? Laten ouders daarmee niet het tegendeel zien van wat ze hun kinderen leren, met betrekking tot voorzichtigheid op social media? Goed voorbeeld doet goed volgen. Als ouders klakkeloos delen, wat voor waarde heeft het dan wanneer ze hun kinderen gebieden voorzichtig te zijn, en hoe geloofwaardig maakt dat jou zelf als ouder..?
