Van te veurn ad mien Theo de route al lank in evuld. Ie kunn toch niet meer zonder zo’n dink, ie oem narns meer op te lettn, allenig maar die kante op riedn woar as de juffrouw zeg daj ene mun goan. Ja ja, wi’j em een oardige juffrouw, ene Jane. Det wurd as Dzjeen uut espreukn, dan kunn we metene Engels leern. Wi’j proatn aar elke keer noa en probeern alles wat of ze zeg te begriepm.
Achterin zittn nog een paar lifters en as we links of sloan vrug d’r al ene: ‘woar goaj ene, ik geleuve daj recht uut mun?’ Now ja, gewoon links ov goan, umme det Dzjeen et zeg, zi’j zal et toch wel weetn. ‘Zal wel de kurtste route weezn’ zeg ik. Geenene die as wat zeg en det wil elemoale niet zegn det ze ’t met mien eens bin. Sloan we rechts of en weer rechts en riedn snoersrecht varders in de teegnoverestelde richtink, langes de gruune veldn bi’j Drontn. Tot det ze deftig zeg: ‘umme drei’jn’ maar dan in ’t Engels. ‘Turn eraund’. Ja allo, wat now? As of ie op det smalle stukkien umme kunn drei’jn.
Et wier mien al weer gluuind iete van d’opwindink. Gelukkig kuj in de polder niet varre verleurn goan en ie koomm vanzelf wel weer een burtien teegn woar as wat opstiet.
Dzjeen jug ons dwars deur ‘t weiland ene en oldt maar niet op met zeurn. Wat een maggiese drammert. Ze stuurt ons allemoale met een kluutien ’t riet in. Veur ons, is d’r ook al ene deur de barm agoan en in de blubber bliemm steekn, now, det gef rust.
De drie musketiers em un eign Tom Tommegien achterin en bin stuk veur stuk specialistn in richtink angeem. Dit ezegd emde, rop ik det dink van de voorruute of en flikker et an de kante.
Now vroag ik oe, ef ‘t een of ander Engels mense verstand van onze polders? Ie zoln toch uut oe vel springn.
Eel in de varte, an d’orizon, giet op een slakkegangegien onze rouwstoet Lelystad op an. Wi’j d’r achteran. Wat een opluchtink, we bin nog ruumskoots op tied. Geluk bi’j een ongeluk, want veur de gezelligeid oev ie d’r echt niet ene te goan eur. Starvn mag dan wel bi’j et leemm eurn, maar ik eb d’r verrekte veule muuite mee. Weet ie, et oldt maar niet op, det is muuilijk te begriepm, ……daj deurskoemm!
Et zal oe maar overkoomm daj ongemarkt achter de verkeerde stoet an riedn en arns anders terechte koomm.
Stelt oe veur. Ie kenn d’r gien mense. Ie kiekn in de kist en doar leg ome Leo, ….en ei lek d’r elemoale niet op en ef een jork an. Goeie genoade, ie zoln deur de knieën goan en ‘t árte in de keele em.
‘Weg weezn’. Metene vuul ie oe vuus te groot en probeer ie met oe olde skolders in te krimpm en onopvalnd as een ond, met de start tussn de beenn d’uutgang uut te kroepm. Allemoale de skuld van Dzjeen.
Maar ja, alle gek’eid op een stökkien, et is mooi aj kunn zien woar aj ene muttn, daj een zeugien pientere lifters bi’j oe em, det d’r nog tulpm in de bluui stoan en daj de kop bi’j menare em. Det wi’j menare nog em, is ook niet niks. Toch?
Rustig an eh.
TUSS’NDEURTIEN
