Muj em doar now zien staon. Ik leze rustig varder en denke: IJ kump vanzelf wel. Een en weer skufelend zeg ie: ‘eur ies, ik belove da’k et niet meer zal doen’. Wat ef ie mien eflikt? ’t Is overdudelik det ie spiet ef as ‘oarn op zien euft, maar is det genog umme te zegn: ’t is goed?’ Spiekers met koppm sloan is mien motto dus ik vroage: ‘wat ej edoan?’
‘ik wol veur Geke ’n otel boekn, veur as ze noar Hamserdam kump en Bartus ef mien vertuln van Vekansie Veilings’ zeg ie.
‘Wat is det dan?‘ vroag ik. IJ leg ie mien alles uut oe as ‘t in zien warking giet, saamt met anderen op ’t internet biedn. Wie as er, veur dat de tied oflup, et leste ebeudn ef, die ef ewunn. ‘Now en, … ej ewunn?’ vroag ik.
Now kump et! Zeg ie mien det ie niet allenig in Hamsterdam eboekt ef, maar ook in Maastricht, in Barg an Zee, en arns in Drenthe.
Maastricht is veur ’n prikkien, maar ja, ’t untien kan niet mee, dus die muk de dag teveur uutbesteedn. Ak thuus kome muk det besien weer op’aaln, drie daagn ‘Otel Fikkie’. Now ja, vooruut maar, be’j ook ies een daggien uut. W’em ‘t habbernement op the trein, kuj mooi een paar uurties bliemm zittn en noar buutn kiekn.
Volgende dag kiek ik op ’t internet en zie da’j oe eign andoekn mee mutn brengn. Die druk ie in oe kuffertien, niet muuilik over doen. ‘t Zol ‘n appartementien weezn, dus ik vroag of er ook ‘n plekkien is woar wi-j ‘n plákke brood kunn smeern en koffie zettn.
Er wier ebeld en de veruurder zeg det wi-j de keukn met andere bewoners van ’t huus magn deeln. Mooi is det! Ik zie mien al, met vreemdn in de rije stoan veur de gaspitte en de waterkokert. Ie weetn nog niet ies oj ze wel verstoan, veur ’t zelfde geld kunn ’t ook Friezn weezn. Now ja, veur ene nacht, ’t was wel goed beduuld.
Now as ze ons toch ef vrug de vrouwe: ‘muj ook ’n linn-paket em?’
Kiek, ie kunn et beter neemm, want anders ej vier koffers neudig veur oe dekbedde, kussns en ‘d ele mikmak. Toeslag veur ‘t beddegoed blef niet uut, maar ja, dan oev ie det zeugien ook niet mee te sleepm. Veur de wasse kump er weer ’n toeslaggien bi-j en det prikkien is gien prikkien meer en lek meer op ’n zwoare bekeuring veur ’n overtreding die aj niet em begoan. Oe elliger a’k wurre, oe meer as ie ‘m skaamt, skufelt en ‘akkelt van de zenuuwn.
Weer det mense beln, want ik wol weetn of wi-j onze eign doez adn, of det we doar ook veur in de rije mosn stoan. Purresies, zo was ‘t, umme de beurte de kebine in. Ik zie mien al in mien andukien en met de zepe veur de deure stoan kloppm: ‘oehoe, meneer, be-j kloar?’
Koom ie in de badkamer, met plee, meneer ef lange ‘ewacht met deurtrekkn. Ie oln oe asem in. De brille beslug oe en alles drup van de muur of, umme maar niks van ’t ofvoerputtien te zegn. Ik zol van mien stoakkien goan, proat mien er niet van.
A’k ‘varder lese, zie ‘k ‘skoonmaaktoeslag’ achtien euro stoan. Now wur ik echt kwoad. Achtien euro veur ene nachte daj runties in oe sloapkamer drei-jn is al meer dan ’t ele happartement.
‘Weet ie wat as PP betekent?’ vrug ie mien, …et licht in mien leemm, de spaarlampe in spe. Ik wol ‘m wel ik weet niet wat doen. ‘Per Persoon olde sufferd’ zeg ik.
‘Oh, sorry eur’ zeg ie ‘de pekeerplase is wel veur niks.’ Now, doar ej wat an aj met de trein goan.
‘Ik goa elemoale niet, narns goa’k ene’ zeg ik ‘bin ie wel goed wies?’
Aj det now uutrekenen eh, dan kuj net zo goed noar ‘t Krasnapolski goan, dan bin ie nog goedkoperder uut en ie em oe eign badkamer én een lux op’emaakt bedde. Ie kunn nog wel een warme kruuke kriegn ook.
In Drenthe kan d’ond mooi et balkon op en slup ie in de kleerkaste. IJ blef allenig boomm as wi-j goan eetn, en veur de rest van de dag sjouwt ie met ons mee.
As we weer thuus bin, knip ik met mien skarpe skeertien een paar kabelties deur, die ef ie veurlopig niet meer neudig.
Aju
TUSS’NDEURTIEN
