Eer & Nan debuteren in Kampen met ’Vooruit, VOORUIT!’
Na pas een klein jaar geleden begonnen te zijn met (besloten) optredens, kwam het duo Eer & Nan afgelopen donderdag naar ”ons theater” in Kampen. In vervolg op uitverkochte voorstellingen in het theater van Ermelo, sloeg het enthousiasme ook over naar Kampen. Het publiek genoot van de met veel humor gelardeerde pieken die de dames beleven op hun weg van jonge, vrije meiden naar moeders met veel verantwoording. De weg kent echter ook veel dalen en daarin is er tijd voor bezinning en voor God want Eer & Nan hebben ook een missie.
De Puttense jeugdvriendinnen Nanda Koopmans (35) en Erika Broeksema (34) kwamen in Kampen en Harderwijk terecht na hun trouwen en feitelijk begint dan ’Vooruit, VOORUIT!’. Ze mikken met hun voorstelling op vrouwen en de ”gevoelige man”. Uw verslaggever schaart zich onder dat laatste en voelde zich derhalve welkom – op de reservebank weliswaar want de voorstelling was al ruim van tevoren uitverkocht. Het Vestzaktheater van de Stadsgehoorzaal biedt plaats aan 119 personen en achteraf hadden de dames waarschijnlijk de Grote Zaal vol gekregen. Inmiddels is er een volgende voorstelling in mei aangekondigd.
Na een korte introductie van Gerieke Dunsbergen, die optreedt als manager van het duo, komen Eer & Nan onder luide muziek de zaal binnen. De twee jonge meiden zitten vol energie, levenslust en levensdromen. Trouwen en kinderen krijgen is hetgeen waarnaar ze uitkijken en waarvoor ze bidden. Maar korte tijd later zitten ze als uitgebluste moeders voor het publiek en vragen ze zich af waar het mis is gegaan. De weg naar het gesettelde leven blijkt gepaard te gaan met veel taken en verantwoordelijkheden en dat valt zwaar, evenals het moederschap. Zo blijken er bijvoorbeeld aan borstvoeding de nodige haken en ogen te kleven die in sneltreinvaart en met de nodige kwinkslagen worden opgesomd. Uiteindelijk begint Nan ’borstvoeding’ te scanderen en weet de zaal daarin mee te krijgen. Na de voorstelling bekende ze dat dat een spontane improvisatie was waarbij ze zich plots realiseerde: ”Wat moeten die mannen achteraf wel van zichzelf denken als ze ook volop ’borstvoeding’ riepen?”
De blijde en vreugdevolle momenten worden afgewisseld met buien van neerslachtigheid en zelfs depressie. Voor Nan wordt het teveel als ze belooft, naast haar vele andere bezigheden, voor de kerk ook nog eens een taart te bakken. Eer leert haar vervolgens ’nee’ te zeggen. Dan is het de beurt aan Eer om terneergeslagen bij de pakken neer te zitten en alles bij God neer te leggen. Ze raakt in een diep gesprek met Hem maar heeft later toch weer de nodige vragen. Dit alles zorgt voor veel herkenning bij het publiek en dat zal zeker één van de succesfactoren zijn. Daarnaast is het vlot gespeeld waarbij er ongemerkt af en toe geïmproviseerd wordt. Een paar keer kan het publiek even ademhalen bij een muzikaal intermezzo. Zulke liedjes hadden er gerust meer in mogen zitten. Met Eer aan de piano zingen ze in mooie harmonie, vergelijkbaar met hun spel waarin ze goed op mekaar ingespeeld zijn.
De reacties na de voorstelling zijn enthousiast. Nanda en Erika weten een gevoelige snaar te raken. Toch hebben ze geen theaterachtergrond en staan eenvoudigweg als moeder en echtgenote in het leven. Ze zijn dankbaar voor dat gesettelde leven, welke ze man en kinderen geeft. Er is geen bijzondere vervolgambitie behalve het stuk blijven spelen totdat de missie voltooid is: Ga het gevecht aan, waarbij loslaten en overgave aan God de sleutels zijn om te gaan durven leven. En er nog van te genieten ook! Eer & Nan laten het zien. Het christelijk cabaret van Eer & Nan is een ware openbaring.
Zie ook:
• Fotoreportage van de voorstelling in Ermelo (De Dialoog d.d. 10 april 2015)
• Website van Eer & Nan
• Facebookpagina van Eer & Nan
