Een collectieve offday, zo kunnen we zaterdag de 24e het beste omschrijven. DOS haalde nergens het niveau van de voorgaande weken en dan is elke tegenstander een lastige opponent. De voortekenen waren nochtans prima. De geelzwarten mochten als koploper in uitstekende omstandigheden aantreden tegen hekkensluiter WVF. Helaas ging er veel mis aan de zijde van de thuisploeg en daar speelden de Zwollenaren uitstekend op in. Uiteindelijk viel aan de 1-2 einduitslag niets af te dingen.
De eerste voorzichtige voortekenen voor de nederlaag dienden zich al in de openingsfase aan. WVF begon immers feller aan de wedstrijd en won vrijwel alle duels. DOS probeerde zich onder de druk uit te voetballen maar leed daarbij te veel balverlies waarna de Zwollenaren een snelle tegenstoot op konden zetten. Met name aan de linkerkant van het veld lag in de omschakeling erg veel ruimte. Dat leverde na dik tien minuten spelen een grote mogelijkheid op voor de bezoekers maar Van Dijk maakte het gevaar ongedaan.
Geheel tegen de verhouding in kwam DOS in de 14e minuut dan toch op voorsprong. Een uitgemeten vrije trap van Hichem Ziyech werd door Tom Diender keurig in de verre hoek gekopt. Daarna kwam de wedstrijd langzaam iets meer in evenwicht. WVF bleef echter de betere en liet zijn opkomende backs veelvuldig de ruimte in lopen. Het leidde tot een aantal gevaarlijke momenten voor het doel maar Van Dijk keepte een puike wedstrijd. Zo was hij attent bij een uitbraak van Niek Mulder en keerde hij een vrije trap van smaakmaker Marc van der Vegte.
Ook DOS vond af en toe goed de vrije man voorin maar de scherpte ontbrak om het keeper Mike te Wiele echt lastig te maken. Toch leek alles op slag van rust goed te komen toen de scheidsrechter floot voor een penalty na een overtreding op Ziyech, zeker toen er vervolgens na enig tumult een rode kaart werd getrokken voor een speler van WVF. Die rode kaart bleek echter een vergissing en de penalty werd door Twan Knul zonder overtuiging ingeschoten.
DOS liet hier dus een grote kans liggen om WVF kort voor rust de genadeklap te geven en dat bleek vlak daarna al een dure fout te zijn. Nog voor rust kwam WVF namelijk langszij. Een communicatiefout achterin tussen Robin Horstman en Roy van Dijk leverde WVF een corner op en die werd door Niek Mulder bij de eerste paal keurig binnen getikt. Een flinke domper, ondanks dat de gelijkmaker volledig terecht was.
Vlak na rust kwam DOS in nog zwaarder weer terecht toen Hichem Ziyech in een duel met Marc van der Vegte tegen een domme en onnodige rode kaart aan liep. WVF rook zijn kans en had niet lang nodig om die ook te verzilveren. Na een klein uur spelen wist men opnieuw uit een corner te scoren. Dit keer was Mulder de aangever en knikte Martijn Ruijsch de bal achter Van Dijk.
Gek genoeg ging DOS na deze treffer beter voetballen, mede doordat WVF inzakte. Met een man minder was het in de combinatie kwetsbaar voor een tegenstoot en dus was men overgeleverd aan de lange bal in de hoop dat deze goed zou vallen. Dit spelbeeld bleef een half uur lang ongewijzigd maar de defensie van WVF hield stand. Enkel Serkan Sahinturk wist zich na een knappe actie nog een keer in scoringspositie te brengen maar de uitstekend keepende Te Wiele wist ook hier een antwoord te vinden. Omdat invaller Hessel Berends vlak voor tijd een enorme mogelijkheid op de 1-3 liet liggen bleef DOS hoop houden tot het einde. Het zat er echter simpelweg niet in en dus was de terechte nederlaag een feit.
Het leert ons twee dingen. Allereerst dat er in deze 2e klasse, in tegenstelling tot vorig jaar, geen teams rond lopen waar je op 80% toch een resultaat tegen kan pakken. Altijd volle bak is het devies dus. Met name als het voetballend even niet loopt moet je toch uit een ander vaatje tappen en in ieder geval de duels winnen. Dat lukte vandaag helaas niet maar volgende week is er een uitstekende gelegenheid voor eerherstel in de zware uitwedstrijd tegen het sterke Enter Vooruit.
