Muilwijk studeerde aan de kunstacademie in Kampen
Op zaterdag 21 juni opent om 15.00 uur de tentoonstelling ‘In Paradisum. Over de kalmte van de ziel’ van Janpeter Muilwijk in het Stedelijk Museum Kampen.
Janpeter Muilwijk (Fontainebleau 1960) studeerde begin jaren ’80 schilderen en tekenen aan de Kunstacademie in Kampen. In de tentoonstelling toont hij een selectie van zijn werk. De, inmiddels in Middelburg gevestigde, kunstenaar heeft een lange reeks van tentoonstellingen in binnen- en buitenland op zijn naam staan. Zijn werk is opgenomen in vele museale-, overheids- en bedrijvencollecties maar het overgrote deel van zijn werk bevindt zich in vele particuliere verzamelingen. Zijn intieme tekeningen, schilderijen en tapijten worden gekoesterd aan de wand.
Muilwijk’s belangrijkste onderwerp is de menselijke staat; zijn mensbeeld straalt een veerkrachtig soort optimisme uit. Vanuit zijn persoonlijke betrokkenheid stelt Muilwijk met zijn verbeelding van de mens de vragen naar de oorsprong, het doel en de zin van het bestaan. In zijn tekeningen, schilderijen en wandtapijten refereert hij aan het paradijs als beeld van de goede menselijke oorsprong maar tegelijkertijd als een toestand om alert op te zijn in het dagelijks leven of een doel om na te streven.
Die paradijselijke aard draagt ieder mens van oorsprong met zich mee. Ze dient zich soms onverwacht in het heden aan. Door onderzoek en reflectie kan men haar in stukjes terug vinden in de eigen gemoedstoestand, in de natuur of in de verhouding tot de anderen. Zo toont zich de in het paradijs verankerde ziel.
In Paradisum
gaat niet over het verlangen naar perfectie maar over goddelijke en menselijke creativiteit. Perfectionisme staat die creativiteit in de weg, ze loopt uit op een statisch, vergankelijk en daarmee onhoudbaar product. Het beweeglijke van het creatieve proces toont juist in zijn onvolmaaktheid het goede van het als een rivier stromende leven.Muilwijk werkt nooit naar een model of naar een afbeelding. Zijn manier van werken begint met een vraag die hij gaandeweg het tekenen of schilderen wil verhelderen. Door zijn aandacht alleen op het werk zelf te richten komt dat losser te staan van de werkelijkheid om ons heen en komt hij dichter bij de kern van zijn vragen.
Het werk ontstaat langzaam en zoekend. De lijnvoering wordt gedurende het tekenproces strakker, vervolgens aait hij net zo lang met zijn potlood binnen de omlijnde figuren totdat er een helder en zacht beeld is ontstaan.
Juist door deze langzame en zachte manier van werken, die niet vanuit de waarneming maar vanuit het denkbeeld zelf wordt gevoed, is hij in staat om zichzelf en de kijker een beeld te tonen dat iets van onze paradijselijke oorsprong naar boven haalt. Soms in letterlijke paradijstaferelen maar ook in beelden van de lijdende mens of in de verbeelding van de onbeholpenheid van menselijke relaties. De toegevoegde elementen zoals bloemen en vogels versterken zowel in de vorm als in de inhoud deze verbeelding. Door de aandacht waarmee Muilwijk deze elementen positioneert benadrukt hij het esthetisch balanceren en daarmee de broosheid van de schoonheid. De onverwacht door het beeld scherende vogel, een secuur getekende doorntak of de kleurige bloemenspots doet een heldere, vlakke, compositie ontstaan die op de grens van het toneelmatige komt te liggen. Binnen deze adequate decors gaan de beelden als geconcentreerde verhalen werken, die ons iets willen vertellen over de kern van het leven zelf.
De tentoonstelling ‘In paradisum. Over de kalmte van de ziel’ van Janpeter Muilwijk is van 21 juni t/m 7 september te zien in het Stedelijk Museum Kampen.
