Et is al een tiedtien an de gang met die zundagmiddag café’s waor as ie oe weurtien kunn doen, aj tenminste wat te verteln em. Z’em altied ‘t een of ‘t andere thema en now was et ‘bejoardn.’ Doar ad ik elemaole gien zin an en ik zag in mien gedachtn al oorapperaatn, poostoeln en rollaters en de scootmobieln bi-j et Krugien veur de deure stoan.
Maar ja, er bin mensn die as d’r skik in em en et was een geleegneid mekare te hontmoetn en gedachtn uut te wisseln, …al gung ’t ook over olde mensn, ……doar eur ik toch niet bi-j.
Ik ad een veraaltien oppeskreum en een anslutend gedichien. Vule leukerder umme over ‘n kienderfesien, dan over et olderwurdn te praotn, ‘t is al arreg genog da’j d’r niet onderuut koomm en oe eign mo achternao goan.
Wi-j op de fietse derene en ik kan now niet zegn da’k ooit op zundagmiddag de stad in gao, want ie kunn op d’Oldestraote een kenon ofskietn, zonder daj iemand an d’andere kante raakn. Bi-j de Cellespoorte zeg mien snuggere Enkien: “verek, kiek daor ies, ….een knots van een stadswandeling”
Ik denke: ‘Stadswandeling?’ Metene zie’k een ele kladde vollek onder de poorte deurkoomm, en et blef maar koomm, olders en kienders, keurig netties annekleed, uties op ‘t euft en in d’and.
Wi-j de langeséne richting Geerstraote umme de sfeer van de Kroeg op te zoegn.
Zoas echte bejoardn bin ie een alf uur veur die tied al anwezig, want ie mun kunn zittn en een goed plekkien em. Jásse uut, musse of, andskoenn en sjaal in de mouwe en eem naor et twallèt, doar bin ie metene an toe aj van de fietse stapm. Die keerl van de ´Blauwe Meziek´ ad een mooi stukkien uut de olde deuze opstoan en ik zag al een paar van mien Feesboekvriendinnegies staon drentelen met bukies, pepierties en leesbrillegies. Ummestebeurte wiern we op et podium ´ulpm, want det is best nog wel link in de skemerink van de tiffenie lampies.
Aj old wurn muj niks breekn, want dan bin ie de klos en een peusien uut de runnings. Aj d´eupe breekn, bin ie zo een paar weekn kwiet van oe drukke purregramma, en krieg ie een stuk iezer met een grote punte d’r in ezet. Aj eeluuds deruut koomm, wur ie elke keer aj met vliegtuug goan d’r tussnuut aalt umme daj zo tekeer gaon en det dink giet rinkeln.
Toch mooi det wi-j oldn en middelbaarn ze nog een pupien kondn laotn roekn met onze litteraire oogstándties. Et venaamste is daj ies eem wat erkenbaars eurn, met mekare kunn lipm en lachn en de uutdagink angaon, …….oe niet laotn kenn. Det is eempies eel wat anders dan in uus op de banke de spruuties laotn verteern.
Iedereen ef zien veraaltien en ze bin lange niet allemaole zuute, vuule meer bitter en zoer van alles wat aj al mee emaakt em, maar geenéne die et daor over ef. In de kroeg maakn ze et beste d’r van en kiekn ze wat as d’r nog bi-j oe in zit. Er wiern skitterunde liedties ezungn en de ekkensluter ef mien kostelik laotn lachn, da’k saoms in bedde nog in de lach skeut. Mooi toch, aj over oe eign kreukels en vouwgies wat zinnigs op kunn skriem det een ander dubbelt leg. Et was allemaole in ‘t Ollands, dus Kampers kwam eempies niet an bod. Gef niet, daor is dan mien tuss’ndeurtien weer veur.
Aj denkn da’j bi-j et kinderfesien uut-eteld bin, kuj mooi met oe oogstándties naor ’t Krugien, doar bin ze bli-j met oe.
De mazzel eh
TUSS’NDEURTIEN
