Vieftigduuznd deelnemers, woarvan vierduuzndvi’jfonderdviemtwintig uut Overiessel em saamt 93.560 (volluut wurd det een te lange skrebbel) kilemeters ‘efietst met een gemiddelde snel’eid van 15,8 kilemeters per’uur. Wi’j in Overiessel bin bliekbaar de snelsten. ‘k eb niet mee ‘edoan eur. Oastige spoed is zeldn goed en die Drentenaarn zittn ons op d’ieln, die bin tweedes ewurn. Zeugien kei’jn stun in de weg zekers.
Onze Erna Skilder ‘oaktn bi’j de Ultraloop van 65 kilemeters noa 31 kilemeters ártloopm al of. Met nog maar 34 te goan. Ach det arme kiend, ik bin noa 50 meters al buutn oasem. Ie zien dan ook bitter weinig oldere mensn ártloopm en sja, woar is’t veur neudig. Now ja, op et perron van Amsterdam mos ik een sprintien doen um nog eem snel met mien Oh Wee Sjip kaarte langes de gele poale te goan. En vind det dink maar ies zonder ‘ond.
Ártloopm wurd onderand een bietien gevoarli’jk, want ie mun ach geem op stoeptegels, koelegies en honzichtbare richels. Plat’etrapte petátties kan met mien skuufelarei’je zo maar petáttien oorlog wurn. Et ziet d’r ook niet meer zo spurtief uut, det ártloopm van mien, want alles an mien lief zit lus en rammelt en bammelt bi’j elke stap. Gelukkig zit d’r gien geluud bi’j an. Fietsn giet ons dus echt beterder of en det kuj langerder vol’oln. Ov’ankeluk van de wind, det muk d’r wel bi’j zeggn.
Op zien verjoardag bi’j d’Ark van Triomf, als overwinnaar van em zelf an te koomm, det zol wat weezn veur Theo. En als onze Lena now van uut Londn deur de tunnel ene kump, dan ej pas echt feest. Wi’j zekers al vlaggezwei’jnd de Kamper fietser opwachtn. Ei denkt ‘elauwerd in’t veuruut, et hideaal veur oogn, gejuich in ’t euft. Ik denk an alles wat d’r mis kan goan in een wereld woar als de mensn al lange niet meer oardig teegn menander bin. Ik eb et skrikbeeld, een over de kop sloande olde keerl veur oogn. ‘Ebreukn bottn en een bloedbad op de stroate. En da’k d’r dan ene mut um em te hidentifiseern. t’Is now al muuilik genog. Ik zeg snagges wel ies: ‘verek bin ie det?’
Ei ef’t al wel een tiedtien in de kop ad eur, en als ie wat in de kop ef,…. ef ie´t niet in zien achterwark. Alle Franse beern zie’k dwars op de weg stoan. Det e’k vrogger, op weg noar Niez en Kan, al ies mee’emaakt. Uurn lank in d’itte langes de weg ´estaon, de snelweg was d´r nog niet ies. W´em in’t Rhônedal brutoal de droemm van de struukn ´etrukkn, maar die waarn nog máchtig zoer. A´k d´r an denke eur ik de krekels nog in mien hoorns, ie zoln d´r gek van wurn. Trauma op trauma.
Gien ‘illiekopters, gien waapms, maar machtig ‘ellige boern, daj oe wel gedeisd oln. Hintimmedasie zeg maar. Ie kroepm in oe skulp en ‘oopm det z’oe niet in menander sloan aj tussn de struukn een plekkien zuukn um eempies uut de broek te goan. Papa wol de plee zo lange mogelijk skone oln en in de caravan zoj dood goan van d’itte, bottergoar stoev ie d’r weer uut. Alles b’alve mama’s eigneimers is ‘esmultn. Een goeie eerappel mos zi’j em, ….die ef wat ov eprákt.
Dus wat doe’k? Ik koop een kleine tweed’ands sleur’utte, als kompromies, en goa achter Theo an riedn. Ei op et fietspad, ikke op de snelweg. Kan ie soams noa de stamppot mooi de sloapzak in en ‘oeft gien acht te geem op zien begazie. Als z’em alles ov-jattn bi’j varder van de wies. Eeh, aj eem niks eurn, bin wi’j onderweg eur!
Now allo eh. Wurd vervolgd!
TUSS’NDEURTIEN
