KLEI-KIENDERS
Tuss’n de drukte van kienders en kleinkienders deur, muj eem een mement em umme tot oe zellef te koomm. Nog vuule meer aj ze een paar weekn lang umme de klok op de lippe em. Wi-j goan van doodse stilte noar verskilnde soortn getier det bi’j kleine kienders eurt. A’k oe eem skrieve lup mien kleinzone met zien vuuties in de skoenn van opa en is ie mooi rustig. Ach ja, rust, wat was det ook al weer?
Dus, ie goan maar veule noar buutn en gelukkig em we mooi weer ad. Als er now overal grus is, en een eel klein stukkien modder op et plekkien weuras de ántn uut et water koomm, kuj er gif op inneemm det ze det et mooiste plekkien vindn en binn een mum van tied de skoenn en zokkn uut em en in de klei stoan te dauwtrappm. Doar blef et ook niet b’j. Eerst em ze een stökkien umme in de blubber te peurn, maar al gow is ’t net as bi’j de maaltied, et bestek wurd an de kant egooid en ie goan gewoon met d’andn varder.
Zo was ’t ook met de zwarte blubber van de Middenweterink. Ik denke bi’j mien eign, loat ze maar goan, de skátties bin an ’t speuln en mooi rustig. De broekn wiern gow nat en zwoar van de blubber en mossn uut. De barknboom mos met blubber in-evarvd wurdn en al gow addn ze de drek umme de kop ene. Aj ze gewoon de gang loatn goan, bin ze zo een uurtien bezig en ie eurn gien gejengel. Et baggergat wier groterder en groterder en zat Janneman met zien ene peutien vaste en mos deruut ulpm wurdn.
Disse of gene die as er langes efietst is, ef ons bezurgde blikkn toe wurpm en ene skriwdn al metene van: ‘in de balie met det zeugien’. Ja, in onze buurte mut alles skone en netties bliemm. Normaal espreukn bin ‘k d’r wel veur, maar kienders bin geen zwarfdrek en ie oln d’r een paar mooi platies an over, toch?
In de balie marktn we det er ook een muffig borgel-luchien an die twee zat maar een kleibad is bliekbaar eel goed veur ontspanning en saamt lachn um die kleine jongn is een goed medesien en overal goed veur.
Langes et water stun nog net twee mooie narcissn. Kloas roptn er ene van of en keildn em in de struukn. De terechtwiezing van zien opoe die daor op volgdn kon ie et mee doen. Alles wier uutelegd van woarumme niet en doarumme niet en toen as de preek uut was, lup Janneman noar de andere narcis en veurdet ik met mien slome kop in kan griepm, ef ie mien die andere d’r ook nog ov eropt.
Aj oe now ofvroagn weuras de narcissn ebleem bin, kiek dan maar eem in de struukn en kom maar eem bi’j mien langes. Ik leg de matteklopper kloar. Ie begriepm wel det, umme ze te beskarmm, de naamm van de doaders veranderd bin. Det eurt gleuv ik bi’j de tollerante Kamper saammlevink.
Now, jullie ook starkte eh.
TUSS’NDEURTIEN
