“Now, ik vind’t maar muuilijk eur” zeg Theo “skriev et allemoale maar eem op” Kiek, det is now ies een goed besluut, want ie weetn wel, als de reddnde engel de deur uut vlug, vrug ie mien: “oe was’t ook weer?” en ik weet allenig maar oe ak det dink uut mut zettn, varders niet. Ik goa d’r niet over. Vanof det wi’j een platskarm an’eskaft, en een nei’j kássien ad em, bin z’al een paar keer ‘ewest. Det gung niet altoos veur niks. Overal zit een prieskaartien an.
Wi’j mossn ook nog weer veur’n nei’j kabeltien in de buidel tastn, maar ook met det snuurtien ad Rutte nog maar een alve kop. Now kan ie best een stukkien missn, maar aj em altoos in de neuzegaatn mun kiekn wur ie ook honpasseluk. Veurdet de cojbojs van ’t peerd of bin, weet ie niet wie as d’r op ‘ezeetn ef. Zullie gallepeern met een rot gang zonder kop rond.
Maar afijn, de jonge man van onze club kump vanmurn langes, want Theo slug now ies veur de verandering spiekers met koppm en ef ezegd det ie bi’j een andere club giet as hullie niet zurgn det ie kan zien wie as d’r op de peerdn zittn. De jonge man (woar as Theo die now weer op’esnurt ef is mien een roadsel maar ei mos d’r wel een machtig ende veur fietsn) lut zich niet van zien stuk brengn, stroalt vertrouwn uut en giet iezig kalm zien gángegien, met twee ofstandbedienings wel te verstoan.
Et ene dink is veur ditte, en ‘t andere veur datte. Doar ek dan al metene muuite mee. Geef mien maar één zo’n old gruun beunnmeultien en ik bin tevreedn, niks gien gesallemander met knuppies of snuurties. Ofstandbedienings, et is net een tweeling die aj niet uut menander kunn oln. Theo ef d’r gien muuite mee want ei kek d’r elke dag wel eem noar. An’t kabeltien leg et niet maar wel an d’instellings. Techno-logies toch, maar ie mun’t net eempies weetn. Fluitien van een cent, zo as met zo veule van det spul.
In twee onbenullige minuuties stiet de techneut zowoar weer buutn en eerlijk woar, ie skaam oe daj et zelf niet evundn em, zo eenvoldig. Ik zeg wel teegn de kienders, eur ies eem, ie mun niet goan ginnegappm as papa niet wet oe as’t vunsjeneert, ei ef jullie mun leern oe aj een lullig lepeltien vast mun oln, det koj ook niet zonder mursn. Oe veters strikkn ej ook knap lange over ‘edoan jongs, stuntelaars. En de billegies eh, ol maar op, wat een stellegien smeerkeutels.
Et valt niet mee um op d’eugte te bliem eur, doar koom ie ook nog wel achter. Nowluks ej wat nei´js onder de knie, kuj’t over de skolder weer wegflikkeren, want dan is d’r alweer wat anders op de markt. Loat oe niet gek maakn mensn, gewoon een bietien bi´j de les bliem. Van oe of bietn, spiekers met koppm sloan en oe niet met een kluutien et riet in loatn stuurn.
Rinus en Greet koomm eem een bákkien doen. Rinus ef weer een nei’j mebieltien veur zien verjeurdag ad. Mut van zien zeune. Wi’j bin niet elemoale zeker oe as det now zit met de kilometers van de vierdaagse. Dus Rinus ef det dink in d’and, giet d’r eem opskepperig met de vinger overene en zeg: “vierdaagse, oe veule kilometers” Genoade, niks meer intikkn, gewoon inspreekn? Luud en duudeluk proatn, ……net as Theo bi’j mien dut. Ie oem maar te wiezn en ik geev al antwoord.
Ik goa wat an mien punteuft doen. De groetn.
TUSS’NDEURTIEN
