Ik kome d’r net achter daj ier helectriciteit an mutn koopm. Ie betaaln veuruut, en anders krieg ie niks, det is Afrika veur oe. Nauwelijks stiet de kliko buutn, en kump de zoveulste sloeber langes um d’r in te sneupm. Wat zol ie zuukn? Eetnsrestn, olde gympies, een stuk karton? Zeg et maar. Ik wurre d’r verdrietig van, det et bestiet. Ook det iemand een alf uur kan zeurn det ze’t reegnkáppien verleurn ef. Wie wil d’r now zo’n dink op de kop em? A’k zie wat d’r in Kampen veur zakkn vol old brood veur de poel-antn egooid wurd. Z’em genies tied um et in stukkies te sniedn. Hupsekee, flikker maar weg. Nog nooit van wentelteefies eurt.
In ‘t olde uus zit ik met Juliet bi’j de leste deuzn. Wi’j bin bek of. De ni’je bewoner kump binn stoevn met aar mo in’t kielzog. “Mama, det is Nienkes mo Siep” zeg ze. “Oh, allo” zeg Sarie, en gef mien een and. Kan ook niet anders want ik eb mien and al uutesteukn en deur is muuilik langes ene te kiekn. ze lup metene de keukn in, maar ik zeg luud en duudelik: “EN DIT IS JULIET” Dus aha, ze kump weerumme en zeg: “Sorry, dag,….eur ie bi’j et uus?” Gien ‘and of niks, dus Juliet zeg: “Nee, ik bin et zwárte skoap van de femilie”
Zeumenseumtig deuzn em wi’j saamt in’epakt. Een eel leemm giet deur oe vingers ene en ie kunn d’r gien seconde andacht an geemm. Dus muk d’olde skolders d’r onder zettn. Man wat skik. We’m d‘andskoenn an, (d’r zit een gat in) en speuln ‘Oe skoon is oe ‘uus’. Neur lucifarties of illestiekies muj niet vroagn en wat aj zuukn zit altied in een andere deuze. We sjouwn van ‘d ene kamer neur d’andere en soams bin we bli’j det we nog leemm, en valn met rubber kuutn et bèdde in.
Snagges ef Jántien boze droomm en skriwt d’ele bende bi’j menare. Veurdet we weer sloapm, kreg et kussn een paar flinke optaters. Bi’j d’eerste mussn-skeeties is et de katte toch elukt vanuut de vestink neur buutn te koomm. Ei maakt et de buurt eem goed duudelijk wie as et veur ‘t zeggn ef. Nienke in de nachtponne neur buutn, um dikke Frits weer neur binn te lootsn. Duurt eem.
Smurns vrog valln de wullekies over de Tafelbarg ene. De zunne beskient et boomste gedeelte. Wi’j bin maar een paar onderd meter van et strand of, maar w’em nog niet ies tied ad um d’r ene te goan. Dikke Frits ef zich bi’j Theo op skoot enesteld en kreg zien anti-trauma-massage. Et beesien ef’t neur de zin. As’t etenstied is mut ie van de skoot of. Theo blef altied ‘eer en vertelt em keurig det et now genog is. Op ‘t mement det ie de katte veurzichtig vast nemp, slug Frits de nagels uut en zet zien skarpe tandn in Theo zien harm. Weer ef de katte ‘t veur ‘t zeggn. Ei is ook wel zo snugger um as de wind in dekking te goan. Op oe vroage of et ier wel veilig is kan’k dus zeggn: “Niet echt”
Aj et skeerskuum bi’j de sukeladepasta em stoan,kuj begriepm det Nienkes uus’oln nog lange niet op orde is. Fi’jne vekansie, em ze ‘ezegd. Zeg maar ja, maar disse vekansie is màggies varre weg en een warkvekansie. Et leuke is det de kienders ier veurjeursvekansie em, die kunn ons dus mooi elmp. Wi’j pakkn wat in, en zullie pakkn et weer uut. Ie breekn de nekke over Lego, Duplo en weet ik veule wat veur speulgoed. Uut’eput plof ik op de bank en zit op een blauw plastiekn peerdtien. Die ef metene de peuties kwiet. “Mien peerdtien, mien peerdtien” Ja now ja, jammer dan. Niet neur de liem vroagn, …astoeblieft.
Theo wurd deur zien vriend Nick op’aald. Ei giet op de vlucht en ef zien zakgeld bi’j em. Kan best weezn det ie nog eerder een blik op zee kan warpm as ikke.
Vollegende weke varder. Aju.
TUSS’NDEURTIEN
