“Det is now al de darde keer det z’oe det vroagn Siep” zeg Theo, “muj now niet ies goan zuukn?” In de fotodeuze van mien mo, een ofbeeldink van et nummer in ’t zeil, van mien va zien beutien vindn, is een noalde in d’ooibarg zuukn. Een wonder zal et weezn, as wi’j det te pakkn kriegn.
Mien mo was nogal opruumderig en ef uut veurzurg, alle foto’s uut de halbums ‘eropt, illestiekies d’r um ene en in een zákkien met et joartal d’r op edoan. Keurig eur. Eén zákkien stiet op; ‘dissn bin d’oldstn’ veur’t geval daj doar noar an’t zuukn waarn. Olde bruune foto’s met femilieleedn die as mien veur’egoan bin. Ik ken aar wel een bietien, mien mo. Die ef ekeekn en edacht; stiet gienene bi’j op, weg met die beuties. En doar giet et bi’j de zeilclub ‘Zet-Zee-Zeumndartig’ now net umme. Mien va en zien moat bin van veur d’oorlog lid ewest. Zullie em doar nog best veule wark verricht en met die loods an’t bouwn ewest. Stark as leeuwn.
Ier zie’k mien mo trots an’t stuur zittn, een paar beuties goan d’r met bolle zeiln achteran. Overal stoan duudelik nummers in, maar ja, woar as zi’j in zit, doar kuj gien zeil van zien. Aj oe now bedenkn det de koning een olde oltn reegnboog ekucht ef, en gien ond die as wet van wie die ewest ef. Als wi’j now det nummer zoln weetn eh, dan kon’t nog best ies weezn det onze Willem in de skuute van vader Jan an’t laveern is. Bliekbaar ef ie wat met reegnboogn. Now, en anders ikke wel, want die pot met gold kunn wi’j goed veur de vekansie gebruukn. Net zo muuili’jk te vindn, as die noalde in d’ooibarg.
Now stoan wi’j ons doar met een flessien in d’and an de waterkante bi’j Seveningn op de kop te krabbm, veraaln van vrogger te vertelln, ’t ene nog starker dan ‘t ander. Een kladde kienders die as leern zeiln, en wat een skik. De vette aann (kump zekers van veteraann) bin ook nog een rundtien an’t zeiln ewest. Een goeie ‘ane is niet vet wurd d’r wel ezegd, maar det giet vast arns anders over.
Agate Fristi ef de borgemeester nog ‘etwitterd det ie met zien ofwezigeid wat emist ef en ei zeeg det mooi weer toch zekers beterder is dan andacht. De klompe is mien dus weer veur de zoveulste keer ebreukn, en Theo begrep d’r ook niks meer van. “Is det dan now mooi weer speuln”? zeg ie. Eindelijk ies een skitterend plekkien woar de jeugd zich in de natuur uut kan leemm. Aj niet zeiln dan em ze nog een opbloasbaar kesteel stoan. Ie kunn rustig oe mebieltien in ’t water loatn valln, de duukers em et zo weer veur oe op’eskarreld, det is pas service.
Endrikkien gung ook een paar keer met vrolijke meziek ‘een en weer d’Iesel over. Al kuj elemoale niet zien woar as det bandtien vandoande kump zeg Theo: “Diksieland” altied al goed in haardriekskunde west.
Ik betrappe mien d’r op, da’k met mien mo praote en zeg: ‘mens, woar ej die foto ‘eloatn? Zeg op. Die ej zekers weg eflikkerd’. Ik eur aar ook antwoordn zo van; ‘beuties, allemoale beuties, ik stoa d’r niet op, weg d’r mee, em ze niks an’. Fout! Mama ie mossn ies weetn wie as muskien papa zien beutien ef, en wat d’r met olde illestiekies gebeurt aj die joarn lank loatn zittn, …..verrekte pikzooi.
Volgende keer zie’k jullie en de borgemeester bi’j Seveningn, doar muj van uutgoan. Ik goa weer varder zuukn.
Allo eh.
TUSS’NDEURTIEN
