De kortste dag van het jaar is aangebroken. 21 december, de dag waarop de winterzonnewende een nieuwe tijd aankondigt. Een dag die door de eeuwen heen al werd en wordt gezien als een aankondiging van lichtere dagen en die om die reden ook in vele culturen als zodanig gevierd wordt.
Maar hoe mooi het ook klinkt, zo in de aanloop naar kerst; Voor veel mensen zijn deze dagen donkerder dan ooit en lijken een sprankje licht en hoop zo ongrijpbaar ver weg. De winkels puilen uit met de mooiste kerstversiering, winkelstraten worden rijkelijk versierd, kerstmuziek klinkt overal en in de supermarkten draaien de vakkenvullers overuren. Familiediners worden gepland, cadeautjes worden gekocht en in de drukte van het plannen, lijkt het voor velen moeilijk om ook naar de andere kant van het geheel te kijken. Een kant die zo verdrietig en eenzaam is en zo vol zorgen en juist met deze dagen is het contrast zoveel groter dan normaal.
Het is een eerste Kerst zonder degene die je zo dierbaar was, of de zoveelste Kerst zonder degene waar je Kerst het liefst mee gevierd zou hebben. Het is een Kerst vol zorgen, om degene waarvan je weet dat hij of zij niet meer lang bij je zal zijn. Een eenzame Kerst, op wat voor manier dan ook. En ook al is het niet mijn intentie om een sombere en verdrietige column te schrijven; We mogen simpelweg niet voorbijgaan aan het leed en de zorgen van onze medemens. Heb je naaste lief, staat geschreven in de 10 geboden. En je hoeft niet gelovig te zijn om bepaalde leefregels uit de bijbel na te leven. Je hoeft geen Christen te zijn om Kerst te mogen vieren en je hoeft ook geen Christen te zijn om Liefdevol met je naaste om te gaan. Welke achtergrond ook; Liefde is het mooiste geloof. Liefde brengt Licht. Liefde brengt medeleven en kracht. Liefde in, en voor elkaar. Liefde voor wie, wat of waar je in gelooft. En dat is mijn kerstwens voor iedereen; Liefde, en respect voor elkaar om de Liefde van je naaste te accepteren zonder oordeel. We kunnen het verdriet van een ander niet overnemen, maar we kunnen wel de handen ineen slaan om het samen te dragen, om het voor de ander een stukje lichter te maken, op een manier die binnen onze mogelijkheden ligt.
Dus in de dagen die nu komen, richting Kerst, rest mij maar 1 vraag en ik hoop oprecht dat u hier wat extra aandacht aan wil besteden, juist in deze dagen; Wat doet u voor uw naaste..?
~* Paideia *~
