Een stevig duikdagje. De eerste duik op een wrak gelegen vlak aan het rif van Abu Ghusun. Een wrak waar heel veel nieuw koraal op groeit. Prachtig om te zien hoe zo’n wrak een waar rif vormt en hoe het onderwaterleven zich er zijn huis van maakt. De scheepstelefoon die nog steeds op het dek ligt wordt bewaakt door een meterslange Murene.
De tweede duik is er één waar we op zoek gaan naar schildpadden. Deze treffen we veelvuldig aan op het rif. En wie kent ze niet? De Nemovisjes worden veelvuldig gespot. Alle duikers keren tevreden huiswaarts.
In de middag plan ik samen met twee duikmaatjes nog een duik op het huisrif. Daar treffen we de schorpioenvis aan. Deze vis is bijna onzichtbaar doordat hij het uiterlijk heeft van een steen. En ja, daar in een hele klein opening zien we weer de Nemo, de kleinste die ik ooit gezien hebt. Dapper bewaakt het beestje van nog geen centimeter zijn domein. Wat een klein heldje. We laten hem met rust en duiken onze duik uit.
En terwijl ik dit schrijf staat voor straks de nachtduik nog op het programma. En als die net zo mooi word als gisteren ben ik zeer tevreden.
Alles wat ik hier zie, zijn tevreden gezichten en als voorzitter van deze club ben ik blij dat duiken hier met zoveel passie beleeft wordt.
Hans Hollander
Voorzitter Duikteam de Oester
In deze blog wordt dagelijks verslag gedaan van de jubileumexpeditie naar Egypte van Duikvereniging De Oester.
