KAMPEN – Een superieur spelend KV DOS Kampen / Veltman heeft haar plaats in de Overgangsklasse behouden. De beslissingswedstrijd tegen KV Merwede werd overtuigend gewonnen. De ploeg uit Sliedrecht mocht blij zijn dat het in Maarssen slechts 18-12 werd.
“Overtuiging,” dat was het credo van trainer-coach Jan Wiegers voor deze wedstrijd, “het klinkt misschien vreemd, maar we wisten vooraf dat we deze wedstrijd zouden winnen. Het enige dat we daarvoor nodig hadden was overtuiging in ons spel.” Wiegers verplichtte de spelers anderhalf uur voor de wedstrijd om allemaal een bekende te bellen met de mededeling dat ze straks zouden gaan winnen. Het hielp de spelers mentaal na een week die toch al in het teken stond van zelfvertrouwen tanken. De laatste competitiewedstrijd tegen kampioen Sporting Delta speelde DOS gedreven naar winst en die spirit wilde Wiegers vasthouden. Zijn trainingen waren deze week daarop gebaseerd en dus ook de wedstrijdvoorbereiding.
Absolute uitblinker aan Kamper zijde was de enige speler, wiens naam niet op het scoreformulier kwam: André Beens. Zoals zo vaak dit seizoen was hij zijn tegenstander op alle fronten de baas. Zelden zal de hoofdaanvaller van Merwede zoveel verdedigende druk hebben gehad als zaterdag. Hij kwam dus ook niet aan scoren toe. Daarnaast won Beens driekwart van zijn reboundduels, waardoor zijn vak veel in balbezit bleef en kon blijven schieten. Beens maalde er niet om dat hij zelf niet scoorde: “Dat boeit me niet, je moet doen wat je kan en als anderen de bal in de korf mikken, geniet ik mee.” De teamspeler pur sang relativeerde het seizoen van DOS, waarin de selectie het nodige te verstouwen kreeg: “Het is maar korfbal, het is mooi dat we gewonnen hebben, maar andere dingen zijn veel belangrijker.” Hij refereerde aan het dodelijk ongeluk van de partner van Daniël Lewerissa en aan de ernstige ziekte van zijn eigen moeder. Zaken die bij de selectie van DOS dit jaar er zeer fors hebben ingehakt.
De straffe wind speelde een belangrijke rol in de wedstrijd, waarbij vooral in de eerste helft DOS daar flink last van had. Tegen haar natuur in speelde DOS grote delen van de wedstrijd met de handrem erop. Balbezit was heilig en de soberheid straalde ervan af. Het was een effectief tactisch concept wat Wiegers had neergezet. Vanaf de eerste minuut was DOS de betere. Het kwam 5-3 voor en was niet onder de indruk toen Merwede na vijfentwintig minuten op 5-5 langszij kwam. Het wachten was gewoon op een nieuwe voorsprong. Die kwam snel. Linda van Keulen van afstand, Wesley Doorn met een fraaie korte kans, Iris van Bruggen die een wegstuiterende bal weggraaide voor haar tegenstandster en prompt scoorde en opnieuw aanvoerster Van Keulen, dit keer met een strafworp, zetten DOS voor rust op een 9-6 voorsprong.
DOS was stukken beter dan haar tegenstander. Ze had van alles meer: meer publiek, meer rebounds, meer wisselspelers op de bank, meer onderscheppingen in de verdediging, maar schoten, meer beleving, meer geloof in eigen kunnen, meer routine. Op een gegeven ogenblik zelfs meer teambegeleiders, want de teambegeleidster van Merwede werd in de tweede helft weggestuurd na een scheldkanonnade richting de scheidsrechter.
De vraag was of Merwede na rust de wedstrijd nog kon kantelen. Maar niets was minder waar. Na tien seconden had Van Keulen alweer een strafworp verdiend en afgemaakt. En toen binnen zes minuten Esther Hamberg van afstand, Matthijs Bastiaan met een korte kans en Daniël Lewerissa ook al van dichtbij de stand naar 13-6 hadden getild, wist iedereen dat de wedstrijd in de knip zat.
Vier wissels van Merwede brachten geen verbetering en DOS vertraagde het spel nog meer. Lange aanvallen, sommige duurden zelfs twee minuten, met af en toe een schot, deden alle hoop bij Merwede teniet. Geen seconde kwam de winst nog in gevaar. Bijna freewheelend speelde DOS de laatste vijftien minuten de wedstrijd uit. Sober en effectief was de opdracht van Wiegers, het was sober en effectief. Dat Merwede in de slotfase nog een paar keer kon scoren was leuk voor de statistieken. De wedstrijd eindigde met de geenszins geflatteerde eindstand: 18-12.
Aanvoerster Van Keulen, die na afloop de champagnekurk deed knallen: “Vandaag was iedereen bij de les. Net zoals vorige week telde maar één belang en dat was het teambelang. Als we dat volgend seizoen ook zo laten zien, dan hoeven we niet tot de laatste dag te wachten op handhaving. Dan horen we gewoon thuis in deze klasse.”
Doelpunten DOS: Linda van Keulen en Matthijs Bastiaan 5x, Daniël Lewerissa, Iris van Bruggen en Wesley Doorn 2x, Nynke Links en Esther Hamberg 1x
