De boeiende clash tussen KV DOS Kampen / Veltman en Wit-Blauw / Green Organics is geëindigd in een overwinning voor Wit-Blauw. Twee gelijkwaardige ploegen schotelden de stampvolle sporthal De Reeve een bijzondere korfbalwedstrijd voor, waarbij Wit-Blauw in de slotfase net wat slimmer speelde. Het werd 29-31.
Zestig doelpunten, iedere seconde van de wedstrijd boeiend, afgeladen tribunes en een wisselend scoreverloop, het waren de ingrediënten van een gedenkwaardige Kamper korfbalderby. Na een indrukwekkende minuut stilte i.v.m. het overlijden van DOS-lid Femmie Teune, barstte na een serpentineregen de wedstrijd los.
Is er bij derby´s vaak sprake van matig korfbal, omdat spelers moeite hebben met de aparte spanning, daar was dit keer geen sprake van. Alle zestien spelers waren van meet af aan scherp in de wedstrijd. Het gevolg was dat ieder duel boeiend was. Of het nu het duel was tussen de schutters Matthijs Bastiaan (DOS, negen veldtreffers) en Maarten van Erp (WB, acht veldtreffers) of bijvoorbeeld het duel tussen de hardwerkende waterdragers Esther Hamberg (DOS) en Krista Fixe (WB), naar elk koppel kon de korfballiefhebber geboeid kijken.
Ander opmerkelijk gegeven: was er in het verleden nog wel eens intimiderend spel te zien, met harde overtredingen en verbaal geweld, dit keer was het een hoogstaand sportief duel, waarbij er respect was voor de tegenstander. DOS en Wit-Blauw deden zaterdagavond wat ze laatste jaren steeds vaker doen: laten zien wat voor een geweldig mooie sport korfbal is. Kwam dat vooral tot uiting in het gezamenlijk organiseren van korfbalpromotie, zoals de wedstrijd van het Nederlands team in september, nu deden ze het samen binnen de lijnen. Het duel was, mede dankzij de uitstekende leiding van scheidsrechter Alle Visser uit Drachten, één grote reclamespot voor het korfbal in Kampen.
Zoals gezegd, begonnen beide teams scherp aan het duel. Wat dat betreft hadden de beide trainerskoppels hun voorbereidend werk goed gedaan. Saillant detail was de Dronter trainersinvloed: zowel Jan Wiegers en Bart Snelling Berg van DOS als Vincent van der Sloot en Machiel Vellema van Wit-Blauw zijn hun korfbalactiviteiten gestart bij ASVD Dronten.
De wedstrijd was nog geen vier minuten oud, toen DOS de toon al had gezegd. De thuisploeg had een bliksemstart en leidde met 6-1. Vijf doelpunten voorsprong bij korfbal is, zeker in de beginfase, geen garantie voor succes. Wit-Blauw vluchtte in een vroege time-out om het ritme van DOS te breken, waarna de inhaalrace kon worden ingezet. Tien minuten later bracht Van Erp zijn publiek op de banken door Wit-Blauw naast DOS te schieten: 9-9. Vanaf dat moment speelden twee gelijkwaardige teams een vermakelijke pot korfbal. DOS in een hoog tempo met een snelle balroulatie. Wit-Blauw in een veel lager tempo, maar wel vanuit een strak geregisseerde aanvalsopbouw. Na afloop gaf DOS-trainer Wiegers aan, dat hier misschien wel de basis lag voor de geelzwarte nederlaag: “We hebben weliswaar 29 keer gescoord, maar als je de wedstrijd analyseert, zie je dat wij grote delen van de wedstrijd niet hebben aangevallen, zoals we dat zouden moeten doen. Het leverde teveel balverlies op na het eerste schot, waardoor de druk op onze verdediging groot bleef.”
Bij rust stonden beide teams, logisch gezien het spelbeeld, naast elkaar: 14-14. Ook in de tweede bleef de strijd lang gelijk opgaan. Een mooi moment was de vijfde minuut. Bij DOS werd Camiel van Keulen in de ploeg gebracht. Van Keulen raakte exact een jaar geleden ernstig geblesseerd en moest na een knieoperatie lang revalideren. Zaterdag mocht hij voor het eerst weer meedoen in een wedstrijd. Een hartverwarmend applaus vanaf de tribune was zijn deel. De tweede bal die hij in handen kreeg schoot hij door de korf. Ook de Wit-Blauwaanhang gunde hem die rentree.
Tot 25-25, zeven minuten voor tijd, bleef de stand in evenwicht en was het verschil na de openingsfase nooit groter geweest dan twee treffers. Maar de slotfase van de wedstrijd gaf een ander beeld. DOS bleef in de laatste tien minuten spelen in een hoog tempo en liep zichzelf daarbij soms voorbij. De spelers waren zo gretig om te scoren dat ze verzuimden om de organisatie op orde te krijgen. Bij veel aanvallen werd direct de eerste kans gepakt, terwijl Wit-Blauw verdedigend de grootste moeite had om te blijven sluiten. Iets langer doorspelen, de rebound goed neerzetten en dan gaan voor het schot was misschien een betere optie geweest.
Daar stond tegenover dat Wit-Blauw conditioneel tekort leek te komen. Liefst vier spelers met krampverschijnselen moesten behandeld worden, maar speelden toch door. Die gedrevenheid leverde veel op. De organisatie bij Wit-Blauw bleef in orde en omdat DOS geen kans zag verdedigend de puntspelers van Wit-Blauw af te stoppen, zoals dat wel gebeurde in het eerste driekwart van de wedstrijd, kon Wit-Blauw de wedstrijd naar zich toe trekken. Vanaf 25-26 stond Wit-Blauw steeds aan de goede kant van de score en toen Van Erp, afstandschot, en Fikse, doorloopbal, drie minuten voor tijd DOS ineens aan lieten kijken tegen een achterstand van vier doelpunten, 27-31, was duidelijk dat de winst naar Wit-Blauw zou gaan. De doelpunten van André Beens, korte kans, en Bastiaan, doorloopbal, kwamen te laat om de wedstrijd nog te kantelen, eindstand 29-31.
Zo ging de benauwde winst naar de ploeg, die misschien niet beter was, maar dankzij een goede organisatie wel als laatste lachte.
Doelpunten DOS: Matthijs Bastiaan 9x, Iris van Bruggen 6x, Linda van Keulen 5x, André Beens en Daniël Lewerissa 2x, Nynke Links, Esther Hamberg, Camiel van Keulen, Wesley Doorn en Patrick van de Rozenberg 1x
Doelpunten Wit-Blauw: Maarten van Erp 8x, Jordy Last 7x, Vladimir Slot 6x, Elyne Visscher, Denice de Vries en Krista Fikse 3x, Christa van Halm 1x
