Tijdens de raadsvergadering vanavond sprak burgemeester Sander de Rouwe namens het college van burgemeester en wethouders een statement uit over het ongeval op de N50.
Op dinsdagmiddag 19 april werden we even na half 2 opgeschrikt door de zoveelste melding van een ernstig verkeersongeluk op de N50. Een personenauto met daarin een vrouw en twee kleine kinderen komt in botsing met een vrachtwagen. Brandweer, politie, ambulances en een traumahelikopter worden opgeroepen om de slachtoffers te helpen. Voor de 34-jarige inwoonster van Kampen komt de hulp helaas te laat. Haar kinderen worden met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Vanmorgen maakte de politie het verdrietige nieuws bekend dat een van de kinderen ook is overleden. Hartverscheurend. Ons aller gedachten gaan uit naar het gezin, de familie en de nabije omgeving.
Wéér moeten mensen in Kampen dit grote verdriet meemaken. Een jonge vrouw, een moeder. Een dochter en zusje. Woorden schieten te kort. Wéér worden hulpverleners, omstanders en wij als Kamper samenleving opgeschrikt door een nodeloos verkeersongeluk. Nodeloos, om moedeloos van te worden. Hulpdiensten geven aan dat de moed ze soms in de schoenen zinkt als ze wéér worden opgeroepen voor een ongeluk op de N50. Wat staat ze nu weer te wachten?
Naast verdriet en verbijstering heerst er ongeloof en verontwaardiging. Boosheid ook. Hoe kan dit steeds gebeuren? Waarom is deze weg nog steeds niet aangepakt? Velen van u stelden deze vragen de afgelopen dagen. Aan elkaar, op sociale media, aan mij en ook aan andere overheden. Waar de één al de eigen portemonnee trok, schreef de ander een persoonlijke brief aan de minister. Ook u als gemeenteraad klom in de pen.
Afgelopen jaren zijn er meerdere automobilisten verongelukt op de N50 bij Kampen. Ieder ongeluk is er 1 teveel en iedere dode had niet mogen vallen. Ons wegenstelsel is erop ingericht dat een ongeluk niet direct fataal is. Een kleine misser in het verkeer of een technisch mankement gebeurt immers maar zo. Iedere bestuurder weet daarvan.
Meestal zijn onze wegen dan vergevingsgezind. Denk aan een vangrail, middengeleider of tweebaansweg. De N50 is niet vergevingsgezind. De N50 is een genadeloze weg. Dat hebben we té vaak gezien.
De afgelopen dagen zijn op allerlei niveaus en achter de schermen opnieuw de nodige contacten gelegd. En dat was niet voor het eerst. In 2016 is het de Tweede Kamer gelukt de toenmalige minister op te dragen de N50 te verbreden. In 2017 zijn daar concrete afspraken over gemaakt. Onder andere de stikstofproblematiek gooide roet in het eten.
Vandaag om 14.00 uur heb ik, samen met gedeputeerde Bert Boerman van Provincie Overijssel, persoonlijk met minister Mark Harbers van Infrastructuur en Waterstaat gesproken. Het was een goed gesprek, waarbij ik de hele grote zorgen van onze samenleving en onze hulpverleners indringend onder zijn aandacht heb gebracht. De minister trok zich dat aan.
Het gesprek heeft ertoe geleid dat er opnieuw en heel goed gekeken gaat worden welke maatregelen op korte termijn genomen kunnen worden om acuut de veiligheid te vergroten. Want de plannen liggen al klaar en stikstofproblemen of geld mag niet langer een belemmering zijn.
We houden onverkort vast aan onze strijd om ervoor te zorgen dat je dat ene telefoontje als nabestaande, als hulpverlener of als burgemeester nooit meer krijgt!
Het KAN en het MAG toch niet mogelijk zijn dat het stikstofbeleid belangrijker is dan een mensenleven !!!
Helaas , dat altijd de goedkeuring !, van de eu dames en heren .Brussel dus ,,,
Onder het mom van natuur en stikstof geneuzel , maar weer boven mens , en leven moet staan .
Wij als Nederlanders worden aan het lijntje gehouden door het grote Brussel. Er is helemaal geen stikstof probleem. De natuur wordt veel te arm met voedingstoffen en daardoor gaat alles kapot.