Zaterdag 8 november stond er voor Kampen een belangrijke wedstrijd op het programma. Men was er op gebrand om revanche te nemen voor de nederlaag thuis tegen ’s Heerenbroek de week ervoor. Door de nederlaag was Kampen een plek gezakt op de ranglijst maar alles stond nog erg dicht op elkaar. Er was dus zeker uitzicht op meer bij een goed resultaat.
De basis elf was ten opzichte van vorige week op een plek gewijzigd. Watze van Vlijmen nam de plek van de geschorste Kerwin van Klinken in centraal op het middenveld naast Nahit Erbilici.
De blauw-witten begonnen op spectaculaire wijze aan het duel. Al meteen werd de weg naar voren gevonden en uit een van de toegekende corners scoorde Max van Moll met zijn knie de 0-1. De vroege voorsprong gaf de jongens op het veld duidelijk veel energie want men bleef de opbouw van CSV consequent verstoren. Kampen probeerde de tegenstander ver van de goal op te vangen en in de tegenstoot snel toe te slaan via de zijkanten. Die tactiek wierp zijn vruchten af toen Wesley van Winsum aan de linkerkant van het strafschopgebied werd neergehaald. De uitstekend fluitende scheidsrechter zag het en gaf de vrije trap aan Kampen. Van Winsum ging zelf achter de bal staan en krulde deze laag richting de verre hoek. De verdediging van CSV werd verrast (men had ongetwijfeld een hoge bal verwacht) en daar maakte opnieuw Max van Moll handig gebruik van. Hij wist bij de 2e paal zijn teen tegen de voorzet te zetten en maakte zo zijn tweede van de middag. We tekenen de 16e minuut.
Na de 0-2 liet Kampen het initiatief aan CSV en bleef het volharden in het onder druk zetten van de verdediging en het middenveld van de tegenstander. Dit leverde veelvuldig het gewenste resultaat. Het gebeurde meer dan eens dat de doorgaans technisch goede voetballers van de ploeg uit Zwolle de bal zomaar inleverden bij een van ons. Doordat we niet doortastend genoeg en soms iets te gehaast de weg vooruit zochten konden we er lange tijd geen echte kansen uit creëren. Enkel Selim ben Mansour was erg dicht bij een goal uit opnieuw een hoekschop. Het was dus wel duidelijk dat CSV kwetsbaar was bij standaard situaties.
Aan de andere kant werd er gedurende de hele 1e helft vrijwel niets weggegeven. CSV wist ondanks zijn creatieve en beweeglijke voorhoede geen gat te vinden. Ook zij wisten enkel via standaardsituaties voor gevaar te zorgen. Zo wist Bas van der Vegt een schot uit een hoekschop te keren en schoot een verdediger van CSV de bal uit een vrije trap voorlangs. Kampen leek zonder noemenswaardige problemen met 0-2 de rust te gaan halen. In de blessuretijd van de 1e helft ging het echter uit het niets toch mis. Aanvaller Hafid Lahzal van CSV passeerde Bryan Fröger aan de zijkant van het strafschopgebied. De tackle van Fröger die volgde was te laat ingezet en de scheidsrechter legde de bal op de stip. Daar wist de veel scorende spits van CSV wel raad mee en zo werd het op slag van rust 1-2.
In de rust hamerde ten Hove er op dat de ingeslagen weg moest worden vastgehouden en dat er zo ver mogelijk van de eigen goal af verdedigd moest worden. CSV had weinig tot niets kunnen creëren en er lagen zeker mogelijkheden in de omschakeling. Met die gedachte werd de 2e helft zonder wijzigingen aan beide kanten aangevat. Wat wel wijzigde vanaf het fluitsignaal was, ondanks de bemoedigende woorden van de coach in de rust, het spelbeeld. CSV zocht volop de aanval en waar ten Hove voor had gewaarschuwd gebeurde. Kampen begon achteruit te lopen en ving de aanvallers en opkomende middenvelders te dicht bij de eigen goal pas op. De tweede helft was dan ook nog geen 10 minuten oud en CSV had al vier mogelijkheden gekregen voor de gelijkmaker. In de afwerking ontbrak het de ploeg echter aan scherpte waardoor de voorsprong intact bleef. Net toen Kampen weer wat onder de druk vandaan leek te komen werd na een klein uur spelen opnieuw Hafid Lahzal met een dieptepass alleen op keeper van der Vegt afgestuurd. Deze kwam uit zijn goal maar was te laat bij de bal. De spits van CSV schoot richting doel en uit een keepersreflex pareerde van der Vegt de bal met zijn armen. Omdat dit buiten het strafschopgebied was volgde onverbiddelijk de rode kaart.
Onmiddellijk wisselde ten Hove een aanvaller voor een keeper. Selim ben Mansour werd naar de kant gehaald en Johnny Mulder werd de nieuwe man onder de lat. De vrije trap werd door hem gekeerd en dat bleek het begin van een voor de Kampenaren zenuwslopende fase. CSV rook natuurlijk bloed en ging met nog meer overgave op zoek naar de 2-2. Kampen daarentegen was voorin een aanspeelpunt kwijt geraakt en had enkel nog Wesley van Winsum in de voorste linie staan. Deze vulde de rol uitstekend in door toch vaak zo lang mogelijk de bal vast te houden of een overtreding uit te lokken bij de verdediging van CSV. Omdat de linies daarachter compact bleven en er keihard werd geknokt bleef de voorsprong erg lang intact. Daarbij dient wel toegegeven te worden dat dat deels kwam doordat CSV een aantal mogelijkheden liet liggen ofwel Johnny Mulder op zijn pad vond.
De gelijkmaker hing dus ondanks de strijdlust van Kampen in de lucht maar toen de 90 minuten in beeld kwam groeide toch bij iedereen de hoop en het geloof dat we met de drie punten terug naar Kampen zouden kunnen gaan. Op basis van de 2e helft verdiende CSV meer maar gezien het feit dat Kampen al een aantal keer aan het kortste eind van de stok had getrokken is het ook wel eens fijn aan de goede kant van de streep te staan. CSV wenste echter niet mee te werken aan dat droomscenario. Tien seconden voor het aflopen van de reguliere speeltijd wist het dan toch de 2-2 te maken. Ook dit doelpunt kwam voort uit een standaardsituatie. Een corner vanaf links bleef hangen in het strafschopgebied en Faisel el Ataoui wist er zijn voet tegenaan de krijgen. Keeper Mulder deed er alles aan om de bal nog te keren maar het bleek onvoldoende.
Voor Kampen voelde de 2-2 als een nederlaag na zo’n verwoede strijd maar een punt is nog altijd meer dan een nederlaag. Ook die hoop vervloog echter al heel snel. Nog geen twee minuten na de 2-2 kwam CSV op voorsprong. De Kamper verdediging wist opnieuw een bal niet goed weg te werken en daar maakt men bij CSV handig gebruik van. Kampen nam veel risico en ging met een man minder nog een keer vol aan om toch nog gelijk te maken. De ruimte die hierdoor achterin ontstond gaf CSV de kans op fraaie wijze in de laatste minuut ook nog de 4-2 aan te tekenen. En zo geschiedde dat we na vorige week opnieuw een ruime marge uit handen geven en met lege handen blijven staan. Wat dat aangaat moet “de gifbeker even helemaal leeg” zoals ten Hove het treffend zei na afloop.
Feit blijft dat de jongens geknokt hebben tot het einde en dat verdient ook lof. Dat je dan niet aan het langste eind trekt is erg jammer maar je kan tenminste wel met opgeheven hoofd van het veld.
Onze felicitaties gaan nu uit naar CSV dat ons op een sportieve wedstrijd en een gastvrije ontvangst heeft getrakteerd.
Opstelling Kampen:
Bas van der Vegt, Ibo ben Mansour, Ricardo Maurer (c), Mohammed Abdallah, Bryan Fröger, Nahit Erbilici (69. Eyob Kaleiti), Watze van Vlijmen, Max van Moll, Selim ben mansour (56. Johnny Mulder), Wesley van Winsum, Kevin Veger (89. Nick Buijs)
