Door Leo Schuur
Het theaterseizoen is weer begonnen en afgelopen week stonden 2 cabaretiers van naam op het programma in de fraaie Stadsgehoorzaal. Afgelopen zaterdag was Youp van ’t Hek met de try-out van zijn nieuwe show te gast terwijl afgelopen woensdag Lebbis optrad met zijn voorstelling Bovengrens.
Gelukkig was ik in de omstandigheid om voor beide avonden een kaartje te bemachtigen en ben er eens goed voor gaan zitten.
Dat Kampen echt een dorp is bleek afgelopen zaterdag wel bij uitverkochte voorstelling van Youp. Buren, ex-buren en oud-collega’s; ze waren er allemaal.
Net voor het begin sprak ik een youpie-groupie die bromde over wie van Youp’s vrienden het dit keer in welk cafe zou gaan. Heel vrolijk keek hij er niet bij; wellicht de reden om naar Youp te gaan.
Om kwart over 8 begon Youp zeer gevat met een aantal items uit zijn NRC column, die ik via twitter ook tot mij krijg. Vaste prik op zaterdagochtend; koffie en Youp’s column.
Al vlug een wat zwaar lied en jawel zijn jeugdvrienden Joppe en Karel kwamen ten tonele. Youpie-groupie kreeg gelijk; helaas. De bekende Youp stijl kwam hiermee naar voren en dat is precies wat de mensen verwachtten. Iemand die zo stom was om te reageren op de cabaretier kreeg het zwaar te verduren tot hilariteit van de zaal. Youp is een rasechte verteller met de lach aan zijn kont maar wat hij te vertellen had werd mij niet geheel duidelijk. Dit ligt ongetwijfeld aan uw verslaggever.
Het was een try-out en er is, wat mij betreft, voldoende ruimte voor verbetering.
De youp-fan zal ongetwijfeld hebben genoten maar ik vind zijn columns leuker.
Stadgenoot van Youp en collega Lebbis was afgelopen woensdag in Kampen om Bovengrens ten tonele te brengen in de halfvolle grote zaal. Het leuke aan Lebbis is dat hij zo mooi en, volgens mij althans, nog echt kwaad kan worden over bepaalde zaken, maar ook op zichzelf als hij zich bijvoorbeeld een oor laat aannaaien door zijn verzekeringsagent. Er is volgens Lebbis, die naar eigen zeggen een meer activistische houding aanneemt, een ondergrens maar ook een bovengrens in het menselijk bestaan; daartussen in is het goed toeven. Helaas lijkt het er steeds vaker op dat de mensheid door de bovengrens heen gaat. Gelardeerd met absurde feiten en herkenbare situaties laat hij hiervan diverse voorbeelden zien waarbij hij met name de multinationals, supermarkten en marketingstrategieen fileert en zijn publiek hiervoor waarschuwt en aan het nadenken probeert te zetten. Hilarisch is het gebed dat ongeveer begint met “en verlos ons van de Action” en zijn ontmoeting met de egel.
Deze Lebbis-fan heeft genoten.
