De natuur verwent ons maar weer. Overal in Kampen stiet er wel wat in de bluui of gruui. Et bloesemlaantien wurd elke dag anskouwd en fotografeerd. ‘T internet stiet d’r vol van, et ene platien nog mooierder dan ’t andere en det is dan saamt eem genietn.
Ook onze uutvaartvrouwe ef weer een mooi stukkien over et bestemmingsplan van dure bloemstukkn ‘eskreum. D’r wurd feiteluk nog goed in de bloemn verdiend en veule an uut’egeumn. Soms mut et maar eem èh. April dut toch wat ie wil, maar de dood giet ook gewoon genadeloos varder.
Een geluk det d’r in de vuurzee in Parijs gien dooin ‘evalln bin, maar et maakt wel van alles lös bi’j de mensn. Men wil d’r stukkien van mee pikkn en zeggn det et zunde is um d’r geld in te steekn, geef et liever an dit of dat, elke dag weer wat anders. Gisteren was et veur arme kienderties in een var land, vandage veur de neuz’oorns. Det d’oarde met det fikkien eempies ‘eftig op’ewarmd wier kuj begriepm, maar old et eem apart mensn. Et ene is ’t andere niet en loat de mensn skri’jn um een karke, rillekwiën en kunst-skattn. Twaalf miljoen toeristen koomn d’r elke joar noar kiekn, dus dan zal’t toch wel een mooi karkien weezn, of ‘ewest em dan.
En skeldn op menare, die zegt dit en die zegt det. Skande is et. Middelmoatige Martin begun al degenereernd over det kleine Franse presidentien te neuzeln. Ik denk ik ‘ol mien stille over die lange van ons, et ene is’t andere niet Siep. Maar intussen kan´k gien brandnde karke meer zien. Dan denk ik, doar goan we weer met det bedisseln over andermans geld.
Et kump mien zo veur als daj teegn oe buurvrouw zeggn: ‘Ik eb zo’n machtige pien in de kop’ en zei antwoord dan met ‘now, ik eb et zo in de rugge’. Snap ie? Ie em d´r niks an.
De mens vuult zich in veule sittewasies ´ulpeloos en dan gef et weer kracht aj toch nog wat kunnen doen. Ie kunn die kattedraal niet reddn niet, maar ie kun wel oe purtemenegien trekkn aj d´r toch toevallig een kladde in em zittn en zeggn, ….det kan’k wel. Ik weet niet wat wi´j zolln doen als et olde stad´uus of et mezeüm in de fik zol vliegn. Now ja, de Boomkarke wier al ´enuumd, det blef niet uut, gelukkig bin al die eeuwnolde kunstwarkn en beeldn d´r allang uut, doar ‘oem ze dan niet mee te goan sjouwn. Elk noadeel ef zien veurdeel zeg Ennie. Et beste mens ef in een buukien over fillesefie zittn te bloaderen!
Met al die miljoenen kan d´opwarming niet voorkoomn wurdn, doar bin we te late mee. En d´ene is d´r elke dag begoan mee, en d´ander ef d´r toch fi´jn ski´jt an. D´ene zie´k met een kromme rugge muuite doen um met een rood zákkien een mineskuul klein dröllegien tussen de madeliefies uut te peutern, en d´andere kek met de boek veuruut d´andere kante op als zien ‘undtien – zo groot als een pony – een bruune barg van ‘ier tot gunder vlak noast de drekbak neerlegt, en lúp dan deur, blik op zien skarmpien. Ik ‘eb Theo beloofd mien mond dicht t’oln, maar aj weetn wat d’r knarsend deur mien kop ene giet, man man man.
Wi’j mun lief weezn veur menander, doe ies lief! Weer wat nei’js. Now, et is soms wel muuiluk lief te bliem, maar met een bluumegien koom ie al een ´eel ende. Et is weer tied veur bezinnink. Mien mo ad veur aar eign uutvaart al bedacht det de bloemstukkies en graftakkn, die zi´j ongetwiefeld zol kriegn, maar veur et standbeeld van de gevalnen an de Sabbelenèrekade deponeerd mossn wurdn. Eigenlijk is´t een ligbeeld. Een mooi geboar en dan kuj d´r nog ies langes riedn kiend. Wel eerst eem de lintn d’r of knippm en als et d’r een weke later nog leg, muj’t eem weg aaln eh. Toen al milieubewust, alle rotzooi opruumn!
Dus, ik rop et iezerdroad uut de gerbra’s veurda’k et verdurde stukkien in de groenbak drukke. Et ‘eurt niet bi’j et gruun, det is milieubelastnd. Gelukkig, ik eb et nog op de foto stoan en dan, …..goa ies noar buutn, et is een lieve lust, sunnegien d’r bi’j, meziek in de stad en van alles te zien en te doen.
Kalm an eh, ik spreek oe. Aju….
Oe Siep
