Donderdagavond 19 januari 2017 komt er in de commissie Ruimtelijke Ontwikkeling (R.O.) aan de orde de “Opinienota organische gebiedsontwikkeling Bolwerk / Buitenwacht”. De naam Bolwerk is misleidend omdat deze naam al lang geleden is toebedeeld aan een straatnaam in Kampen: Bolwerk. Ook het gebiedje wordt sinds mensenheugenis door Kampenaren aangeduid als: bi’j ’t Bollewark.
Sinds enkele jaren is de uit Oldebroek naar Kampen vertrokken Gerrit Jan Veldhoen (CU) als wethouder met zijn ambtenaren en met een ingehuurd peperduur extern bureau bezig een niet meer bestaand probleem op te lossen. In het verleden was er een verkeersprobleem op de kruising Zwolseweg-Spoorkade-Stadsbrug-Stationsplein. Dat kwam voornamelijk doordat het (vracht)verkeer richting Friesland vice versa via dit kruispunt passeerde. (Met de aanleg van de N50 was dat probleem hier opgelost.) Degenen die dagelijks het verkeer op het kruispunt kunnen gadeslaan, zien dat het er rustig aan toe gaat. Soms staan er zelfs helemaal geen auto’s voor een stoplicht te wachten. Bij een geopende stadsbrug worden het er wat meer. Geen enkel probleem. Om het toch als een probleem te verkopen trek je truc 1 uit de propagandakast; door te weigeren over kruispunt te spreken, maar steeds te praten en te schrijven over “knoop”. Daardoor wordt de indruk gewekt dat het om verkeer gaat dat in de knoop zit; en er een verkeersprobleem zou zijn.
Vervolgens moet je nog raadsleden mee krijgen. Dat lukt het beste als het (bijna) niets zou kosten. In dit geval gebeurt dat door truc 2. Geen schreeuwerige reclames met “opheffingsuitverkoop”, maar: “we lopen anders het geld van de provincie mis“. (De provincie Overijssel barst van het geld. En wil het geld graag uitgeven; bang als men is om op een kwaaie dag afgeroomd te worden door de grote geldveelvraat: de staat der Nederlanden.) Echter de provincie pompt er wel veel subsidiegeld in, doch alleen als de gemeente Kampen zelf ook aanzienlijke bedragen betaalt. En wanneer je iets niet nodig hebt, dan is dat weggegooid geld.
Nu dreigt het hele gebied kostbaar op de kop te worden gegooid. Ook het trapveld bij de Sportlaan in IJsselmuiden. Dit is uiterst kwalijk, omdat er al eens eerder een stuk van het sportveld is afgepakt en de bewoners toen is gegarandeerd dat het hierbij zou blijven. (De onbetrouwbare overheid.)
Truc 3 is om stapje na stapje de gemeenteraadsleden te informeren. Voorlichting, tussen-informatie, deel-informatie etc. Ook wordt er dan verwezen naar een terug in de tijd liggende voorlichting en voorkeuren: “Ja, ik heb u vorig jaar uitvoerig geïnformeerd“ en: “u wist toch dat we dit zouden doen”. Zonder dat de gemeenteraad alle consequenties heeft kunnen beseffen, is er een voldongenfeit-situatie met gevolgen voor een groot gebied gecreëerd. Dat is het eendenkooi-principe. De kooiker lokt met zijn gekortwiekte eenden argeloze eenden naar de (eendenkooi)ingang van de vangpijp. Zijn trouwe kooikerhondje weet wat er van hem verlangd wordt en huppelt naast de vangpijp naar voren. Wanneer nodig staat het hondje even stil en kwispelt met zijn staart. De nieuwsgierige eenden volgen hem tot het einde in het vanghokje. Dan komt de kooiker in actie. Hij klapt het luik van het vanghokje dicht en draait de eenden de nek om. Zij gaan in de pan.
Centurion, 17 januari 2017