Door Henri Bouwmeester
Vanochtend las ik dat op 78-jarige leeftijd Jan Karel is overleden, op 5 december notabene….. Jan Karel was voor ons allereerst de enige echte Sinterklaas van Kampen.
Toen ‘het geloof’ bij mijn zoons nog heilig was en we de goedheiligman in de Oudestraat tegen het lijf liepen, was de verbazing telkens weer enorm. Wat wist-ie toch veel en wat was-ie aardig. Jan Karel was de Goedheiligman in hoogst eigen persoon, ook voor De Brug. Samen met mijn vader reed hij rond door Kampen met een luidspreker uit het raampje om het eerste nummer van De Brug aan te kondigen.Daarna was-ie niet meer weg te denken als bezorger van de facturen.
Er zijn leukere dingen om rond te brengen, maar Jan Karel boog het meesterlijk om en maakte van elke factuur een kostbaar klantmomentje. Als we acties of andere zaken hadden lopen, stond hij altijd klaar. Dat typeerde Jan. Zo was hij. Toen mijn vader nog voor De Steur werkte was het niet anders, samen waren ze de motor achter talrijke ludieke klantenacties. In zijn vrije tijd was hij jarenlang verbonden aan de lokale omroep, waar hij helemaal in zijn rol was, als side-kick in de nieuwsuitzending van 18.00 uur. Ook liep hij zich het vuur uit de sloffen voor de zangvereniging.
Jan de Duif, zoals veel mensen hem zullen kennen, had jaren geleden een bloeiende zaak in Almere. Hij werd echter zo vaak beroofd dat de verzekering de dekking los liet en Jan zakelijk, aan dit geweld ten onder ging. Hoe hij de rol van Sint kreeg toebedeeld weet ik niet meer, maar wel dat-ie geweldig deed, met heel zijn hart en ziel. Met paarden had Jan niets, liefst bleef hij op minimaal 10 meter afstand, maar voor zijn rol als Sint, probeerde hij zijn angst te overwinnen. Omdat de organisatie tijdens een bepaald jaar vond dat de Sint toch echt te paard zijn entree moest maken, oefende Jan in het geniep, in de buurt van Wilsum, maanden voor de intocht op de kunst van het paardrijden. “Met trillende benen” , vertelde hij mij in vertrouwen, want niemand mocht weten dat De Sint bang was voor paarden. Dat vertrouwen mag ik nu wel breken, vind ik.
Jan Karel is overleden op de dag, die een bepaalde periode van zijn leven, de mooiste dag van zijn leven was. Symbolisch of toeval, doet er niet toe, wij gaan afscheid nemen van een goedheiligman.
