Een dun laagje ijs bedekt de voorruit van de auto, als we om 8:00 uur Kampen verlaten voor een dagje Rotterdam. Het is nauwelijks voor te stellen dat de thermometer straks de 20 oC zal aantikken. Maar het gebeurt en de temperatuur blijkt straks de grootste tegenstander van de deelnemers aan de Marathon van Rotterdam. Namens AV Isala ’96 staan Gerhard van Vilsteren, Henk Kattenberg, Pieter Meijburg, Herman Bruins, Erik van de Poll, Joke Lorist, Vera Schoorlemmer en Marleen Postma aan de start.
Na maanden van voorbereiding is nu hun moment aangekomen. Vanaf 10:00 uur is de start in “golven”. Niet eerder dan dat alle deelnemers en toeschouwers met Lee Towers het nummer “You’ll Never Walk Allone” uit volle borst hebben meegezongen. Al snel brengt de speciale app van de Rotterdam Marathon ons op de hoogte van het reilen en zeilen van de Isala lopers. Gerhard is in bloedvorm en voert de blauw-oranje trein aan. Daarachter trekken Pieter en Herman samen op. In hun kielzog volgen Henk en Erik met Marleen comfortabel er tussen. Ook Joke en Vera hebben elkaar gevonden. Marja, die in de aanloop naar de Marathon geveld werd door een zware griep, loopt haar eigen tempo, haar mogelijkheden en grenzen aftastend. Intussen brandt de zon hoog aan de hemel en krijgen veel deelnemers het moeilijk. De Isala mannen en vrouwen gaan echter dapper door. Via de app is het verloop van de wedstrijd prima te volgen en de supporters vlogen de metro in en uit om op zo veel mogelijk plaatsen hun helden te kunnen aanmoedigen. In het Kralingse bos, bij 35 km, is het gevolg van de hitte duidelijk merkbaar; bij steeds meer lopers is de accu leeg en moeten hele stukken wandelen. Ook Vera en Marja zien zich genoodzaakt te stoppen. Helaas, maar de Marathon laat zich nooit voorspellen en kan genadeloos hard zijn. Gerhard doet wat iedereen van hem verwacht en tikt als eerste aan op 3:33:53. Marleen debuteert in een mooie 3:50:55. Pieter volgt vlak achter Marleen op 3:52:37. Ook Herman blijft net onder de 4-uur grens en finisht in 3:57:37. Henk loopt sterk in deze hitte en loopt een nieuwe PR van 4:09:58. Erik volgt op 4:18:01 en hekkensluiter is Joke. Zij verbetert haar PR ruim en finisht in 4:18:356.
Hoewel iedereen uiteindelijk naar het resultaat kijkt, hebben praktisch alle lopers bevestigd dat de weg er naar toe minstens net zo belangrijk was. Wij als supporters zijn zelf ook lid van Isala en hebben het hele voortraject gedurende de afgelopen 4 maanden goed kunnen volgen. Veel lief en leed gedeeld. Vanaf de zijlijn de trainingen gevolgd, maar via de groepsapps ook de discussies over gelletjes, sportdrankjes, nieuwe loopschoenen en andere adviezen. Voor wat de trainingen/schema’s betreft was Roelof Plender de drijvende kracht. Weinig zichtbaar aanwezig, maar op de juiste momenten was hij er wel. Om te coachen, te remmen, te motiveren en stimuleren. En natuurlijk de pannenkoeken- en de pastamaaltijden. Al deze zaken waren goed voor de teamgeest. We waren getuige van het hele proces, waarbij naarmate Rotterdam dichterbij kwam, ook de zenuwen, de pijntjes, de onzekerheden, de adrenalineniveaus groeiden. Met als beloning de superprestaties die afgelopen zondag zijn neergezet. Zoals ik iemand hoorde zeggen: “de spierpijn verdwijnt, maar de medaille en herinneringen blijven”. Gefeliciteerd en geniet ervan. Respect. Chapeau.
De supporters van de Marathonlopers van AV Isala ‘96
