In het Vestzaktheater zetten jongeren met succes beste beentje voor
Na maanden repeteren, veel lol en hard werken was het zover. Elf jongeren van verschillende Kamper middelbare scholen brachten een mooi stuk op de planken. In een echt theater met echt publiek. Initiatiefneemster, tekstschrijver en regisseuse Anne Louis Sikkema kan terugkijken op een geslaagd project. En de middelbare scholieren op misschien wel een debuut. Dat zal de toekomst uitwijzen maar het spreekwoord belooft: jong geleerd is oud gedaan. De acteerprestaties waren er naar.
Terwijl het buiten tropisch weer was, gingen in de Stadsgehoorzaal de deuren open van het Vestzaktheater. De hitte leek naar binnen geslagen te zijn en rampspoed te bezorgen want vanuit de zaal klonk een alarmsirene en rode, knipperende lichten. De groepjes mensen op het podium bleven echter rustig zitten. Een omroeper kondigde aan dat de compartimenten gesloten werden. Toen al het publiek plaats had genomen, was het zover. De bejaarden op het podium waren enige tijd opgesloten, evenals enkele zusters in hun midden. Ze beseften toen pas dat hun plannen en dagelijkse bezigheden doorkruist werden waarop er naarstig naar oplossingen werd gezocht.
Al vrij snel resulteerde dit in een mooie rap- en dansscène. Gaandeweg kwamen ongemerkt alle spelers in de schijnwerpers te staan waarbij de enige jongen in het gezelschap zijn chapiter met verve speelde, evenals de meiden. Gedurende het hele stuk haalde de jongen stiekem kattekwaad uit en die kleine stukjes op de achtergrond typeerden de voorstelling. Geniaal in kleine details, waaronder bijvoorbeeld het al vissende met de armen iemand naar je toehalen. Sommige rollen waren op het lijf geschreven zoals het dromerige meisje met de reebruine ogen. Voor diegenen die het, ondanks de madeliefjes in het haar nog niet doorhadden, hield ze plots een bordje met het PEACE-teken omhoog. Een andere, meer fragiel en blond meisje zong een gevoelig lied. De Kamper popartiest Fokko was ook aanwezig en was zeer aangenaam verrast door alle zangprestaties.
Volgens de hint in de naam van het project en de voorstelling kwamen er ook enkele Kamper Uien voorbij, die de gepensioneerde burgemeesters in het tehuis moesten raden. Het publiek kon meedoen aan deze kwis en een kaartje met het juiste antwoord omhoog houden. Zo was het wel erg makkelijk spieken vanaf het podium, een podium zonder verhoging en dicht op het publiek maar daardoor lieten de spelers zich niet afleiden. Na afloop van de zaterdagmiddagvoorstelling gaven de spelers aan dat het zwaarder was geweest dan de uitverkochte vrijdagavond daarvoor. De hitte buiten had toch zijn weerslag.
Gelukkig niet op de techniek en na ruim een uur openden, onder sirenegeloei en rode zwaailichten, de compartimenten zich weer. Luid applaudisseerde het publiek waarna Anne Louise Sikkema het podium opkwam en iedereen bedankte voor hun aanwezigheid. In een vorig artikel (zie onderaan) wordt nader toegelicht hoe ze tot dit project en deze voorstelling kwam. Buiten het Vestzaktheater mengde het publiek zich daarna met de Kamper acteurs in de dop, die ook naar de foyer van de Stadsgehoorzaal kwamen. Zo konden ze zich nog even steracteurs wanen met een prachtige ervaring rijker.
Zie ook:
• Project UI gaat de volgende fase in (videoregistratie en verslag halverwege de repetitieperiode)
• Project UI op Facebook
