Stadscolumn: Niet moeilijk doen als het ook makkelijk kan

Door: Marinus Brouwer

219

Autolakschadespecialist Marinus Brouwer geeft tweewekelijks in de Stadscolumn zijn kijk op Kampen, auto’s en het leven.

Niet moeilijk doen als het ook makkelijk kan

Bijna ieder dorp of stad heeft een plek waar ouderen elkaar graag treffen. U kent dat vast wel. Als u achter het Stedelijk Museum Kampen langsloopt, ziet u bij ons ook zo’n groepje. Om precies te zijn naast Café de Unie, precies tussen twee zebrapaden in, met uitzicht aan de ene kant op de IJssel en de Stadsbrug en de schepen aan de kade en aan de andere kant op de achterdeur van Het Stedelijk Museum Kampen. Met een diagonaal inkijkje naar de Plantage.

Op deze plek trof ik al weer een flinke poos geleden een aantal dames en heren vanaf een jaar of 75, schat ik zo. Een paar zitten op de bankjes, er hangt iemand op de scooter, weer een ander leunt op zijn fiets, een paar anderen staan geparkeerd in hun scootmobiel. Vaak zit er dan nog gezellig een hondje bij, of een paar hondjes. Er wordt gerookt. Soms een pijp. Vaak sigaren of ook gewoon shaggies. Ik weet dit omdat ik toevallig daar een voorbijgaande klassieker stond na te kijken.

Daarna heb ik er nog wel eens vaker gestaan. Gewoon even er bij gaan staan. Met als gevolg dat ik hier wat praktische kennis opdeed wat betreft zowel het Kamper als het landelijk nieuws. Vergeef me mijn poging het Kampers dialect wat ik daar opving zo goed mogelijk op te schrijven.

Het nieuwe zwembad éft gene kaartjesverkoper. Moet het zwembad nou dichte?! Welnee, op het treinstation kan oe toch ook ‘n kaartje kop’n zonder kassajuf. De eikenprocessierups in Kampen: Gewoon uitrok’n en opvang’n! Bur’ndag: Niet nodig die ‘elp oe gewoon standaard. Punt.

Dames en heren ik presenteer u: “Het schaduwcollege van B en W”! Men doet hier niet moeilijk als het ook makkelijk kan. Het is geinig te ervaren hoe de Kamper- en/of streekproblematiek hier soms in één zin wordt getroffen of in één middag wordt opgelost. Helaas zie ik al zo ongeveer sinds de intrede van corona weinig tot geen mensen meer op de vaste hangplek.

Ik merk dat ik steeds naar een goede reden zoek stiekem even langs te lopen en te kijken of er tussen de bedrijven door (op anderhalve tot twee meter afstand) alweer gezellig wordt gekeuveld daar. Maar nee… de hangplek ziet er nog leeg en verlaten uit. Of loop ik ze toevallig steeds mis? Ik mis ze, het clubje van de dag dat zo bij het Kamper straatbeeld hoort. U ook? Ik hoop dat het snel weer mogelijk is net als voorheen gezellig aan te schuiven bij onze plaatselijke denktank.