Door Niek Teune
KAMPEN – “Je kunt mij niet in een fabriek achter een boormachine zetten, dat werkt niet.’’ Voor ondernemer Willem van Engelen is er geen andere werkplek denkbaar dan zijn kringloopwinkel. Groot was de tegenslag toen hij in mei van dit jaar zag dat ‘De Kleine Beurs’ door brand getroffen was. Voor de tweede keer. “Het was een regelrecht drama.’’ Toch opende Van Engelen vrijdag 19 oktober opnieuw de deuren van De Kleine Beurs, aan Reigerweg 22.
In het voormalige pand van de postduivenvereniging denkt Van Engelen terug aan de branden die hem teisterden. In februari 2017 verloor hij zijn bedrijfsvrachtwagentje door een molotovcocktail. Ruim een jaar later ging zijn bedrijfspand in vlammen op. Een kwestie van domme pech? Hij had gewild dat het zo was. Uit bewakingsbeelden is gebleken dat beide branden zijn aangestoken. De ondernemer heeft alleen een bordje kunnen redden dat de richting wees naar De Kleine Beurs. “Dat lag in de sloot bij de buren.’’
De kringloopeigenaar zegt de brand ‘met heel zijn hart te betreuren’. “Ik heb hier part noch deel aan. Ik heb geen mens wat verkeerd gedaan, ben een eerlijke jongen. De politie is er om de daders te pakken. Maar wat ik ben kwijtgeraakt, zal ik nooit meer terugkrijgen.’’ Alle meubels, boeken, huisraad en andere spullen zijn verbrand. Ook zijn personeel ziet Van Engelen niet meer. “Ze zijn allemaal weg.’’ Hij steekt een sigaret op.
Na een paar maanden zag hij op televisie dat de brand aangestoken was. “Wat bezielt mensen om zoiets te doen?’’, vraagt hij zich nog steeds af. “Ik wil gewoon mijn ding doen. Op deze manier wordt het heel moeilijk.’’ Hij neemt een ferme trek van een tweede sigaret.
Dat wat eigenlijk niemand in zijn omgeving had verwacht, gebeurde. Van Engelen besloot nog eind mei dat De Kleine Beurs weer van de grond af aan opgebouwd moest worden. “Je begint ergens aan, hebt een levensvisie. Als ik het hoofd buig, dan is het over. Ik wil het feest niet te vroeg afblazen. Dat anderen met mijn kringloopwinkel niets van doen willen hebben, moeten ze zelf weten. Ik wil mij nog steeds inzetten voor mensen met een kleine portemonnee, daar put ik mijn kracht uit.’’
De wegwijzer staat weer aan de weg. Het pand van de postduivenvereniging vormt vanaf vandaag het nieuwe onderkomen van De Kleine Beurs. Van Engelen geeft aan dat hij graag meer faciliteiten en ruimte had gehad. “Je kunt niet iedereen tevreden houden. Meubels kan ik hier niet goed kwijt. Het vorige pand was minimaal een keer zo groot. Maar laat ik eerlijk zijn: ik ben er toch wel blij mee dat ik mijn dagelijkse werkzaamheden weer kan doen voor een betaalbare huurprijs.’’
De kringloopwinkeleigenaar geeft aan dat hij voorzichtiger en achterdochtiger is geworden. “Is dat paranoia? Dat denk ik niet. De deur gaat nu vaker op slot wanneer ik niet in de buurt ben.’’ Ook beschikt hij in zijn nieuwe onderkomen over beveiligingscamera’s. Hij wijst naar een beeldscherm waarop verschillende plekken te zien zijn. “Door alles wat er gebeurd is, word je toch een ander mens.’’
Van Engelen laat trots zijn nieuwe pand zien. Hij toont vijf ijzeren stellingen, waarop allerlei kleine spullen liggen. Zowel kerstballen als kinderspeelgoed worden aangeboden. Op de bovenverdieping heeft hij gordijnrollen, jassen en schoenen uitgestald. “Ik vind het leuk dat ik mensen kan helpen. Wil je trouwens nog een derde bakje koffie?’’ Daarna zegt hij: “Voordat ik mensen kan helpen, moeten ze wel in mijn kringloopwinkel komen. Het heeft met gunfactor te maken.’’
De eerste voortekenen zijn goed. Al voor de officiële opening kwamen mensen een kijkje nemen in het nieuwe onderkomen van de kringloopwinkel. ‘’We doen ons best om de toko hier te laten draaien. Als ik zie wat andere kringloopwinkels neerzetten en doen, dan denk ik: waarom zouden wij dat niet kunnen? Als het voor hen regent, zal het bij mij wel druppelen. En als ik met de druppels tevreden ben, is het goed.’’
