Door: Joop van Dijk
De persconferentie van de regering waar afgelopen maandag werd afgekondigd dat het bezoeken van sportwedstrijden voor de komende drie weken werd verboden zal menig sportbestuurder rauw op het dak gevallen zijn.
Met daarbij de mededeling dat de kantine’s gesloten moesten blijven, dat betekent: weinig inkomsten op de zaterdag. Geen kaartverkoop en geen bar omzet, dat scheelt voor veel verenigingen een slok op een borrel.
Zaterdag moest het eerste elftal van DOS aantreden tegen CSV Apeldoorn. Aangekomen op de maten zag ik een van de lagere seniorenteams die net klaar waren met hun wedstrijd. Luide muziek klonk uit de kleedkamer, waar wellicht ook een kistje bier aanwezig was om de in de kelderklasse broodnodige 3e helft nog even te kunnen beleven. Want seniorenvoetbal zonder die 3e helft, daar is niet zoveel aan, voor de mannen van die elftallen is een gesloten kantine een ramp.
Bij het sportterrein aangekomen bleek er buiten de kantine nog wel een kiosk geopend te zijn waar nog een broodje en kop koffie verkrijgbaar waren. Zo konden de mannen die hun wedstrijd er al op hadden zitten toch nog de buik vullen met het onvermijdelijke broodje hamburger. Ook een kop lekkere warme koffie was daar verkrijgbaar.
Kort voor aanvang van de wedstrijd van het eerste maande de enige aanwezige suppoost mij om snel naar binnen te gaan. Het hek ging op slot. En zodoende kon er niemand meer het terrein betreden of verlaten. Bij DOS nemen ze het verbod op het toelaten van supporters serieus.
De Duck-side had buiten de hekken nog wel wat fans geposteerd, die de wedstrijd begonnen met een heuse sfeeractie. Dat was voor deze middag dan ook de eerste en laatste maal dat er sprake was van enige sfeer op het sportpark. Rondom het veld was er niemand te bekennen en op de tribune een handjevol aanwezigen, bestuursleden en de gastvrouw van de bestuurskamer vormden de entourage.
Direct na aanvang van de wedstrijd trokken de gasten uit Apeldoorn het initiatief naar zich toe. Lustig combinerend werd de richting van het DOS doel gezocht, waar doelman Kevin Dijkstra al snel enkele malen handelend moest optreden. In de 19e moest hij echter toch capituleren. Na een goede voorzet van links wist Dijkstra de inzet nog te pareren, in de rebound scoorde CSV de openingstreffer.
Een hardwerkend DOS gooide er een schepje bovenop en leek iets beter in de wedstrijd te komen. De kortstondige opleving leverde wat kleine kansjes, eenmaal moest de Apeldoornse doelman gestrekt naar de grond, maar veel gevaar kwam er niet van de DOS aanval. Richting de pauze hadden de Apeldoorners alweer het initiatief naar zich toegetrokken. Snel en met mooi combinatievoetbal werd de aanval gezocht, de DOS verdediging hield vooralsnog stand. Het werd donker boven het Kamper sportpark en de eerste regen begon te vallen. De troosteloze aanblik van het sportpark werd er zo niet beter op
De 0-1 achterstand gaf in elk geval nog aanleiding om de hoop erin te houden. De hemelsluizen waren inmiddels helemaal open gegaan, en de duistere atmosfeer maakte het noodzakelijk dat de veldverlichting werd aangestoken. In de tweede helft werd het voetbal bij DOS er niet beter op. Vlak na rust werd er een grote kans weggegeven maar CSV hield de Kamper ploeg nog even in leven. In de regen en de kou kon het publiek wel wat hartverwarmend voetbal gebruiken. Bij DOS probeerde men de bakens nog te verzetten door het inbrengen van vers bloed.
Waar CSV bleef voetballen en goed combineren en snel speelde, bleven de acties van de geel-zwarten steken in goede bedoelingen. Er werd zeker hard gewerkt aan DOS zijde maar een beetje vernuft om vijandelijke verdediging het moeilijk te maken ontbrak.
Het werd kouder en troostelozer op de Maten, waar CSV-er NIgel Michels acht minuten voor tijd een einde maakte aan de hoop op een beter resultaat. Uit een corner werd de bal knap achter doelman Dijkstra gewerkt. De beste man aan DOS zijde moest zodoende voor de tweede maal vissen. DOS probeerde het in de laatste minuten nog wel, maar echt gevaarlijk werd het nooit meer. De 0-2 was een meer dan verdiende overwinning voor de bezoekers. Na het laatste fluitsignaal spoedden de weinige aanwezigen zich naar binnen voor en kop warme koffie of een andere versnapering. Een middag om snel te vergeten
Te hopen is dat de situatie rondom het Covid virus snel verbeterd en dat deze wedstrijd geen voorbode was van een lange, donkere winter. Voetbal speel je (ook) voor het publiek. Al mocht menig DOS fan zich deze middag misschien wel gelukkig prijzen dat de wedstrijd thuis, bij de warme kachel, met eigen kantine, kon worden bekeken.
DOS voorzitter Arend Runia hield de moed erin. Op de vraag wat voor effect de teruglopende inkomsten voor de vereniging hebben was zijn reactie: “gewoon de tering naar de nering zetten, en er het beste van maken”. Bij DOS worden kleedkamers gerenoveerd en de kantine aangepakt. “Daar hebben we nu mooi de tijd voor”. Of de situatie problematisch kan worden wanneer deze langere tijd duurt: “Nee hoor! Wij blijven gewoon voetballen” Mooi optimisme bij deze voorzitter, niet bij de pakken neerzitten maar van elke situatie het beste maken, een goede instelling.
