Door Alex de Jong @ Attest Communicatie
Golven van anderhalf tot twee meter hoog. Zout water dat hem misselijk maakt en nergens land in zicht. Wat bezielt iemand om een tocht van Den Helder naar Texel te maken? Niet lekker met de boot, maar zwemmend? ‘Wist je dat je ook als zwemmer zeeziek kunt worden?’ vraagt hij lachend. Pieter Bardelmeijer zwemt voor de Stichting Spieren voor Spieren. Hij hoopt met zijn tocht geld in te zamelen voor onderzoek, zodat kinderen met een spierziekte beter behandeld kunnen worden. ‘Dit jaar ga ik voor de ‘gouden badmuts’.’ Daarvoor heeft hij drieduizend euro aan sponsorgeld nodig. Helaas staat de teller op dit moment nog maar op 570 euro…
Op 11 augustus mag hij het koude water weer in. ‘Op sommige plaatsen is het wel veertig meter diep’, zegt hij, alsof hij me graag met nog meer ontzag ziet kijken dan ik al doe. Vorig jaar was hij er voor het eerst bij. Ook toen zwom hij de tocht van circa 4 tot 4,5 kilometer van Den Helder naar Texel. Ogenschijnlijk zonder moeite.
Startbewijs
Vorig jaar kostte het startbewijs ‘slechts’ 750 euro. Dit jaar is dat bedrag gestegen naar 1.500 euro. Dat moet hij aan sponsorgeld binnenslepen, wil hij mee kunnen doen. Ondanks dat de teller nog niet zo hoog staat, heeft hij goede hoop. ‘Vorig jaar had ik tweeduizend euro’, vertelt hij. Geld dat door de Stichting Spieren voor Spieren wordt gebruikt voor onderzoek naar en de behandeling van spierziekten. Tenslotte staat op zijn leaflets – belangeloos vormgegeven en gedrukt door Brainstorm in IJsselmuiden – dat hij zwemt voor Guus en Olivia. Deze twee kinderen hebben een spierziekte en zitten aan een rolstoel gekluisterd. Ze zijn ambassadeurs voor de Stichting Spieren voor Spieren; de kinderen waarvoor Pieter, samen met 49 andere waaghalzen, het zilte water van de Waddenzee trotseert.
Zout en zeeziekte
De tocht naar Texel, hemelsbreed nog geen twee kilometer, gaat in het echt over vier tot 4,5 kilometer open zee. ‘Als je op de kade bij Den Helder staat, zie je Texel al liggen. Dan denk je ‘dat doe ik wel even’.’ Meer eenmaal in het water, zijn de spelregels drastisch anders. ‘Het wordt wel gekscherend het afvoerputje genoemd. Er staat best een sterke stroming’, weet Pieter, die vorig jaar voor het eerst meezwom. ‘Halverwege dacht ik echt ‘waar ben ik aan begonnen?’ Nog nooit heb ik zoveel zout water geproefd als op die dag!’ Een dag met golven van bijna twee meter hoog. ‘Ja, het was zwaar. Niet monsterachtig, zoals sommige mensen het noemen, maar wel zwaar’, erkent Pieter. ‘Het was soms net een wasmachine’, grapt hij.
‘We zwommen vanaf de kust naar Razende Bol; dat is een eilandje voor Texel. Van daar zwemmen we dan weer door naar de finish op Texel.’ Maar door stroming, wind en vermoeidheid komen veel zwemmers niet exact vlak voor de finish aan. Dan moet er op de kust van Texel nog een flink stuk gerend worden. ‘Het is geen wedstrijd, maar toch zit er onderling wel een stukje competitie in. We willen het toch allemaal zo snel mogelijk doen.’ Voor de tocht staat maximaal anderhalf uur. In die tijd wordt het (vracht)verkeer op dit deel van de Waddenzee stilgelegd. Hoewel dat vorig jaar een groot schip er niet van weerhield om in volle vaart langs de zwemmers te varen…
Wie de anderhalf uur niet gaat halen, wordt opgepikt door de ribs, de snelle rubberboten, die langs de route varen om achterblijvers op te pikken. Ook varen er volgens Pieter een tiental kano’s mee, die de zwemmers helpen om in het ruige water de juiste route te vinden. ‘Want eenmaal in het water ben je alle gevoel voor oriëntatie kwijt. Wist je dat je ook zwemmend zeeziek kunt worden?’
Zwemmen in geld
Vorig jaar was de snelste zwemmer er al binnen drie kwartier. Pieter schoot zelf in een tijd van één uur en drie minuten onder de finishboog door. ‘Ik was kapot. Ik moest iets van vijfhonderd meter rennen, maar als je al een uur in het water hebt gelegen, dan willen je benen niet meer zo gemakkelijk.’ Met knieën als pudding, viel dat niet mee. ‘Sterker nog: mijn knieën zijn sowieso al niet meer zo best. Daarom ben ik juist gaan zwemmen.’ Enigszins strompelend haalde hij de finish. In een mooie tijd. Maar dit jaar moet en kan dat sneller. ‘Ik wil natuurlijk ieder jaar wel verbetering zien. Dus train ik meer, maar ik doe ook aan wedstrijden mee om zo mijn zwemconditie verder te verbeteren.’ Waar hij vorig jaar als ‘middenmoter’ eindigde, hoopt hij dit jaar op een betere prestatie. Vooral omdat hij nu weet wat hij kan verwachten.
‘Vorig jaar startte ik met badmuts zeven’, vertelt hij, waarbij de zeven staat voor de rangorde die binnen het deelnemersveld op basis van de ingebrachte donaties werd bijgehouden. Maar waar Pieter vorig jaar met twee mille sponsorgeld ‘in het geld zwom’, gaat het dit jaar beduidend moeizamer. Dat heeft een paar oorzaken: ‘Ik ben enkele malen van functie veranderd binnen Sikkens Paint Center en heb het drukker op mijn werk. Daardoor schiet het werven van sponsorgeld er bij in.’ Wel heeft zijn werkgever, net als vorig jaar, weer een mooie donatie gedaan. Maar daarmee is Pieter er dit jaar nog lang niet. ‘De organisatie waarschuwde ons als deelnemers al. Het eerste jaar is het bijeen harken van sponsorgeld niet zo moeilijk. Dan doen veel mensen uit enthousiasme wel mee. Maar in het tweede jaar is het nieuwtje er een beetje vanaf…’ Daarnaast heeft hij, na zijn vorige deelname, ook zijn zus helemaal idolaat van deze zwemtocht gemaakt. ‘Vorig jaar stond ze me bij de finish juichend op te wachten. Dit jaar is ze mijn concurrente’, klinkt het lachend. Het is een beetje als die spreekwoordelijke boer met kiespijn, erkent hij. ‘Vorig jaar sponsorden veel van haar vrienden mijn tocht. Nu sponsoren zij haar. Logisch…’ Desondanks heeft hij goede hoop. ‘Ik ga dit jaar voor de gouden badmuts. Die krijg je als je drieduizend euro sponsort.’
Monstertocht
Plannen voor een volgende ‘monstertocht’ heeft hij ook al. ‘Natuurlijk concentreer ik mij nu eerst volledig op deze tocht van Den Helder naar Texel, maar in mijn hoofd ben ik al verder.’ Dat moet een tocht over het IJsselmeer worden. Maar liefst 22 kilometer. Waar heb je zin in? ‘Laatst heb ik al een prestatietocht van 7,5 kilometer gezwommen. Dat deed ik binnen drie uur. Toegegeven: dat was wel in rustig oppervlaktewater. Een tocht over het IJsselmeer duurt zeker tien uur. En reken maar dat het ook op het IJsselmeer kan spoken!’
Wie (als ondernemer) Pieters prestaties wil sponsoren, wordt daartoe van harte uitgenodigd. Via Facebook (Pieter zwemt) is meer informatie over Pieter en zijn zwemuitdagingen te vinden. ‘Oh, en de donaties vallen onder de ANBI-regeling’, haast hij zich te zeggen. ‘De ondernemer hoeft het dus niet helemaal alleen te doen; de fiscus betaalt mee…’
