Zeer betrouwbaar bewijs hadden de Westerse machthebbers over Irak en Sadam Hoessein verzameld; hij zou absoluut beschikken over chemische wapens. Sadam Hoessein ontkende dit uitdrukkelijk. Toch was dit “bewijs” aanleiding om een (voornamelijk) bombarderingsoorlog tegen Irak te beginnen. De oorlog werd gemakkelijk gewonnen door de Verenigde Staten van Amerika (USA) en de geallieerde bondgenoten. De vervolgresultaten zijn bekend. Sadam Hoessein werd verraden, gevangengenomen en afgemaakt. Irak werd volkomen ontwricht. Bendes maken er de dienst uit. Christenen zijn afgeslacht. Er werd vastgesteld dat niet Sadam Hoessein over gifgas gelogen had, maar de Amerikaanse inlichtingendienst had gelogen. Gepapegaaid door de Westerse bondgenoten. (Ook door de Nederlandse regering.)
De geschiedenis herhaalt zich. De Syrische leider Bashar al-Assad is de vijand van Israël. Israël en de Westerse wereld willen dat Assad verdwijnt. Onder het mom van democratie gingen ontevredenen de straat op. In feite betekent democratie voor hen een (gematst) baantje krijgen. Demonstraties gaan vervolgens over in rellen, plunderingen, brandstichtingen en afrekeningen. En zo begint er, gesteund door Westerse regeringen, een burgeroorlog. De calculatie dat Assad dit niet lang zou kunnen volhouden en dat hij zou verdwijnen is een misrekening gebleken. Assad deed een hulpverzoek op zijn trouwe vriend Rusland (Poetin) en op Iran. (In Iran spreekt men niet over “Amerika”, maar over “Satan Amerika”.)
Rusland wordt in de Westerse propaganda-oorlog nog wel eens voorgesteld als een primitief land. Dat is volkomen ten onrechte. Rusland -en het Russische leger- beschikt over een grote technologie. En dat hebben de vijanden van Assad gemerkt, toen de Russen steun gingen verlenen aan Assad. Amerika (Trump) heeft -net als destijds met Irak- verklaard te zullen ingrijpen in Syrië, indien Assad chemische wapens zou gebruiken. Op 7 april 2018 zou er een gifgasaanval op het Syrische Douma hebben plaatsgevonden. Dit werd Assad in de schoenen geschoven. De Westerse machthebbers hadden geen enkel bewijs. Er was nog een onderzoek gaande door de Organisatie voor het Verbod van Chemische wapens (OPCW) naar de beweerde gifgasaanval. Echter de Westerse landen hadden een alibi nodig om deel te gaan nemen aan de oorlog in Syrië. Amerika (Trump), Engeland en Frankrijk begonnen vooraf alvast aan een bombarderingsaanval op Syrische gebouwen, waar (gifgas-)laboratoria etc. zouden zijn gevestigd. (Vreemd, want chemische laboratoria en fabrieken bouwt men doorgaans ondergronds.)
De vraag: “Is er gifgas gebruikt en door wie?”, werd zonder enig bewijs vertaald in: “Assad heeft het gedaan” Volkomen onlogisch; want Assad staat, met behulp van Rusland, op alle fronten op winst. De laatste rebellen waren al bezig Douma te verlaten. Dan denk je er toch niet aan om gifgas te gebruiken en daarmee aan Amerika en zijn vazallen een alibi te verschaffen om ook in Syrië te kunnen gaan oorlog voeren. Ook Nederland sprak middels de NAVO-verklaring zijn volledige steun uit voor de Amerikaanse bombardementen op doelen in Syrië. Begrijpelijk, want Nederland wil altijd het braafste jongetje van de klas zijn.
De Amerikaanse bewijsvoering is kennelijk: “Hij zal het wel gedaan hebben, dus heeft hij het gedaan.” (Dat verschilt met Nederland. In Nederland is de rechtsgang tegenwoordig: “Hij zal het wel gedaan hebben, er worden koopgetuigen ingezet, dus heeft hij het gedaan”.) Het is te hopen dat de Russen het hoofd koel houden want een grote oorlog begint altijd met dit soort schermutselingen.
Centurion, 17 april 2018.
